منسوب

Arabic

Root
ن س ب (n s b)
17 terms

Etymology

Derived from the passive participle of the verb نَسَبَ (nasaba).

Pronunciation

  • IPA(key): /man.suːb/
  • Rhymes: -uːb

Adjective

مَنْسُوب • (mansūb)

  1. passive participle of نَسَبَ (nasaba).
    related to, connected with, belonging to

Declension

Declension of adjective مَنْسُوب (mansūb)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مَنْسُوب
mansūb
الْمَنْسُوب
al-mansūb
مَنْسُوبَة
mansūba
الْمَنْسُوبَة
al-mansūba
nominative مَنْسُوبٌ
mansūbun
الْمَنْسُوبُ
al-mansūbu
مَنْسُوبَةٌ
mansūbatun
الْمَنْسُوبَةُ
al-mansūbatu
accusative مَنْسُوبًا
mansūban
الْمَنْسُوبَ
al-mansūba
مَنْسُوبَةً
mansūbatan
الْمَنْسُوبَةَ
al-mansūbata
genitive مَنْسُوبٍ
mansūbin
الْمَنْسُوبِ
al-mansūbi
مَنْسُوبَةٍ
mansūbatin
الْمَنْسُوبَةِ
al-mansūbati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مَنْسُوبَيْن
mansūbayn
الْمَنْسُوبَيْن
al-mansūbayn
مَنْسُوبَتَيْن
mansūbatayn
الْمَنْسُوبَتَيْن
al-mansūbatayn
nominative مَنْسُوبَانِ
mansūbāni
الْمَنْسُوبَانِ
al-mansūbāni
مَنْسُوبَتَانِ
mansūbatāni
الْمَنْسُوبَتَانِ
al-mansūbatāni
accusative مَنْسُوبَيْنِ
mansūbayni
الْمَنْسُوبَيْنِ
al-mansūbayni
مَنْسُوبَتَيْنِ
mansūbatayni
الْمَنْسُوبَتَيْنِ
al-mansūbatayni
genitive مَنْسُوبَيْنِ
mansūbayni
الْمَنْسُوبَيْنِ
al-mansūbayni
مَنْسُوبَتَيْنِ
mansūbatayni
الْمَنْسُوبَتَيْنِ
al-mansūbatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? مَنْسُوبَات
mansūbāt
الْمَنْسُوبَات
al-mansūbāt
nominative ? ? مَنْسُوبَاتٌ
mansūbātun
الْمَنْسُوبَاتُ
al-mansūbātu
accusative ? ? مَنْسُوبَاتٍ
mansūbātin
الْمَنْسُوبَاتِ
al-mansūbāti
genitive ? ? مَنْسُوبَاتٍ
mansūbātin
الْمَنْسُوبَاتِ
al-mansūbāti

Descendants

  • Azerbaijani: mənsub
  • Ottoman Turkish: منسوب (mensub)
  • Persian: منسوب
  • Uyghur: مەنسۇپ (mensup)
  • Uzbek: mansub

Adjective

مَنْسُوب • (mansūbm npers (plural مَنَاسِيب (manāsīb))

  1. level

Declension

Declension of noun مَنْسُوب (mansūb)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مَنْسُوب
mansūb
الْمَنْسُوب
al-mansūb
مَنْسُوب
mansūb
nominative مَنْسُوبٌ
mansūbun
الْمَنْسُوبُ
al-mansūbu
مَنْسُوبُ
mansūbu
accusative مَنْسُوبًا
mansūban
الْمَنْسُوبَ
al-mansūba
مَنْسُوبَ
mansūba
genitive مَنْسُوبٍ
mansūbin
الْمَنْسُوبِ
al-mansūbi
مَنْسُوبِ
mansūbi
dual indefinite definite construct
informal مَنْسُوبَيْن
mansūbayn
الْمَنْسُوبَيْن
al-mansūbayn
مَنْسُوبَيْ
mansūbay
nominative مَنْسُوبَانِ
mansūbāni
الْمَنْسُوبَانِ
al-mansūbāni
مَنْسُوبَا
mansūbā
accusative مَنْسُوبَيْنِ
mansūbayni
الْمَنْسُوبَيْنِ
al-mansūbayni
مَنْسُوبَيْ
mansūbay
genitive مَنْسُوبَيْنِ
mansūbayni
الْمَنْسُوبَيْنِ
al-mansūbayni
مَنْسُوبَيْ
mansūbay
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal مَنَاسِيب
manāsīb
الْمَنَاسِيب
al-manāsīb
مَنَاسِيب
manāsīb
nominative مَنَاسِيبُ
manāsību
الْمَنَاسِيبُ
al-manāsību
مَنَاسِيبُ
manāsību
accusative مَنَاسِيبَ
manāsība
الْمَنَاسِيبَ
al-manāsība
مَنَاسِيبَ
manāsība
genitive مَنَاسِيبَ
manāsība
الْمَنَاسِيبِ
al-manāsībi
مَنَاسِيبِ
manāsībi

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic مَنْسُوب (mansūb), passive participle of نَسَبَ (nasaba).

Postposition

منسوب • (mensub)

  1. (with dative) related to, connected with, belonging to

Descendants

References

  • Avery, Robert et al., editors (2013), “mensub”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN