منطوق
Arabic
| Root |
|---|
| ن ط ق (n ṭ q) |
| 13 terms |
Etymology
Derived from the passive participle of نَطَقَ (naṭaqa, “to utter”).
Pronunciation
- IPA(key): /man.tˤuːq/
- Rhymes: -uːq
Adjective
مَنْطُوق • (manṭūq) (feminine مَنْطُوقَة (manṭūqa), masculine plural مَنْطُوقُونَ (manṭūqūna), feminine plural مَنْطُوقَات (manṭūqāt))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَنْطُوق manṭūq |
الْمَنْطُوق al-manṭūq |
مَنْطُوقَة manṭūqa |
الْمَنْطُوقَة al-manṭūqa |
| nominative | مَنْطُوقٌ manṭūqun |
الْمَنْطُوقُ al-manṭūqu |
مَنْطُوقَةٌ manṭūqatun |
الْمَنْطُوقَةُ al-manṭūqatu |
| accusative | مَنْطُوقًا manṭūqan |
الْمَنْطُوقَ al-manṭūqa |
مَنْطُوقَةً manṭūqatan |
الْمَنْطُوقَةَ al-manṭūqata |
| genitive | مَنْطُوقٍ manṭūqin |
الْمَنْطُوقِ al-manṭūqi |
مَنْطُوقَةٍ manṭūqatin |
الْمَنْطُوقَةِ al-manṭūqati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَنْطُوقَيْن manṭūqayn |
الْمَنْطُوقَيْن al-manṭūqayn |
مَنْطُوقَتَيْن manṭūqatayn |
الْمَنْطُوقَتَيْن al-manṭūqatayn |
| nominative | مَنْطُوقَانِ manṭūqāni |
الْمَنْطُوقَانِ al-manṭūqāni |
مَنْطُوقَتَانِ manṭūqatāni |
الْمَنْطُوقَتَانِ al-manṭūqatāni |
| accusative | مَنْطُوقَيْنِ manṭūqayni |
الْمَنْطُوقَيْنِ al-manṭūqayni |
مَنْطُوقَتَيْنِ manṭūqatayni |
الْمَنْطُوقَتَيْنِ al-manṭūqatayni |
| genitive | مَنْطُوقَيْنِ manṭūqayni |
الْمَنْطُوقَيْنِ al-manṭūqayni |
مَنْطُوقَتَيْنِ manṭūqatayni |
الْمَنْطُوقَتَيْنِ al-manṭūqatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَنْطُوقِين manṭūqīn |
الْمَنْطُوقِين al-manṭūqīn |
مَنْطُوقَات manṭūqāt |
الْمَنْطُوقَات al-manṭūqāt |
| nominative | مَنْطُوقُونَ manṭūqūna |
الْمَنْطُوقُونَ al-manṭūqūna |
مَنْطُوقَاتٌ manṭūqātun |
الْمَنْطُوقَاتُ al-manṭūqātu |
| accusative | مَنْطُوقِينَ manṭūqīna |
الْمَنْطُوقِينَ al-manṭūqīna |
مَنْطُوقَاتٍ manṭūqātin |
الْمَنْطُوقَاتِ al-manṭūqāti |
| genitive | مَنْطُوقِينَ manṭūqīna |
الْمَنْطُوقِينَ al-manṭūqīna |
مَنْطُوقَاتٍ manṭūqātin |
الْمَنْطُوقَاتِ al-manṭūqāti |
Noun
مَنْطُوق • (manṭūq) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَنْطُوق manṭūq |
الْمَنْطُوق al-manṭūq |
مَنْطُوق manṭūq |
| nominative | مَنْطُوقٌ manṭūqun |
الْمَنْطُوقُ al-manṭūqu |
مَنْطُوقُ manṭūqu |
| accusative | مَنْطُوقًا manṭūqan |
الْمَنْطُوقَ al-manṭūqa |
مَنْطُوقَ manṭūqa |
| genitive | مَنْطُوقٍ manṭūqin |
الْمَنْطُوقِ al-manṭūqi |
مَنْطُوقِ manṭūqi |
Descendants
- → Azerbaijani: məntuq
- → Ottoman Turkish: منطوق (mantûk)