منية
Arabic
Etymology 1
| Root |
|---|
| م ن ي (m n y) |
| 7 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /ma.nij.ja/
Noun
مَنِيَّة • (maniyya) f (plural مَنَايَا (manāyā))
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَنِيَّة maniyya |
الْمَنِيَّة al-maniyya |
مَنِيَّة maniyyat |
| nominative | مَنِيَّةٌ maniyyatun |
الْمَنِيَّةُ al-maniyyatu |
مَنِيَّةُ maniyyatu |
| accusative | مَنِيَّةً maniyyatan |
الْمَنِيَّةَ al-maniyyata |
مَنِيَّةَ maniyyata |
| genitive | مَنِيَّةٍ maniyyatin |
الْمَنِيَّةِ al-maniyyati |
مَنِيَّةِ maniyyati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | مَنِيَّتَيْن maniyyatayn |
الْمَنِيَّتَيْن al-maniyyatayn |
مَنِيَّتَيْ maniyyatay |
| nominative | مَنِيَّتَانِ maniyyatāni |
الْمَنِيَّتَانِ al-maniyyatāni |
مَنِيَّتَا maniyyatā |
| accusative | مَنِيَّتَيْنِ maniyyatayni |
الْمَنِيَّتَيْنِ al-maniyyatayni |
مَنِيَّتَيْ maniyyatay |
| genitive | مَنِيَّتَيْنِ maniyyatayni |
الْمَنِيَّتَيْنِ al-maniyyatayni |
مَنِيَّتَيْ maniyyatay |
| plural | broken plural invariable | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَنَايَا manāyā |
الْمَنَايَا al-manāyā |
مَنَايَا manāyā |
| nominative | مَنَايَا manāyā |
الْمَنَايَا al-manāyā |
مَنَايَا manāyā |
| accusative | مَنَايَا manāyā |
الْمَنَايَا al-manāyā |
مَنَايَا manāyā |
| genitive | مَنَايَا manāyā |
الْمَنَايَا al-manāyā |
مَنَايَا manāyā |
Etymology 2
From the roots م ن ي (m n y) and م ن و (m n w).
Pronunciation
- IPA(key): /mun.ja/
Noun
مُنْيَة • (munya) f (plural مُنًى (munan))
- wish, desire
- the object of a person's ambition
- the exercise of the will or the power of willing
- state of desiring eagerly (especially something that belongs to another one)
- longing for, aim, coveting
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُنْيَة munya |
الْمُنْيَة al-munya |
مُنْيَة munyat |
| nominative | مُنْيَةٌ munyatun |
الْمُنْيَةُ al-munyatu |
مُنْيَةُ munyatu |
| accusative | مُنْيَةً munyatan |
الْمُنْيَةَ al-munyata |
مُنْيَةَ munyata |
| genitive | مُنْيَةٍ munyatin |
الْمُنْيَةِ al-munyati |
مُنْيَةِ munyati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | مُنْيَتَيْن munyatayn |
الْمُنْيَتَيْن al-munyatayn |
مُنْيَتَيْ munyatay |
| nominative | مُنْيَتَانِ munyatāni |
الْمُنْيَتَانِ al-munyatāni |
مُنْيَتَا munyatā |
| accusative | مُنْيَتَيْنِ munyatayni |
الْمُنْيَتَيْنِ al-munyatayni |
مُنْيَتَيْ munyatay |
| genitive | مُنْيَتَيْنِ munyatayni |
الْمُنْيَتَيْنِ al-munyatayni |
مُنْيَتَيْ munyatay |
| plural | basic broken plural triptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُنًى munan |
الْمُنًى al-munan |
مُنًى munan |
| nominative | مُنًىٌ munanun |
الْمُنًىُ al-munanu |
مُنًىُ munanu |
| accusative | مُنًىًا munanan |
الْمُنًىَ al-munana |
مُنًىَ munana |
| genitive | مُنًىٍ munanin |
الْمُنًىِ al-munani |
مُنًىِ munani |
Descendants
- → Urdu: منیت (munyat)