ميتة

Arabic

Root
م و ت (m w t)
14 terms

مِيتَة • (mīta) f (plural مِيتَات (mītāt))

manner of death
مَاتَ مِيتَةَ الْأَبْطَالِ. ― māta mītata al-ʔabṭāli. ― He died a hero’s death.

Declension of noun **مِيتَة** (mīta)
singular	singular triptote in ـَة (-a)
singular	indefinite	definite	construct
informal	مِيتَة mīta	الْمِيتَة al-mīta	مِيتَة mītat
nominative	مِيتَةٌ mītatun	الْمِيتَةُ al-mītatu	مِيتَةُ mītatu
accusative	مِيتَةً mītatan	الْمِيتَةَ al-mītata	مِيتَةَ mītata
genitive	مِيتَةٍ mītatin	الْمِيتَةِ al-mītati	مِيتَةِ mītati
dual	indefinite	definite	construct
informal	مِيتَتَيْن mītatayn	الْمِيتَتَيْن al-mītatayn	مِيتَتَيْ mītatay
nominative	مِيتَتَانِ mītatāni	الْمِيتَتَانِ al-mītatāni	مِيتَتَا mītatā
accusative	مِيتَتَيْنِ mītatayni	الْمِيتَتَيْنِ al-mītatayni	مِيتَتَيْ mītatay
genitive	مِيتَتَيْنِ mītatayni	الْمِيتَتَيْنِ al-mītatayni	مِيتَتَيْ mītatay
plural	sound feminine plural
plural	indefinite	definite	construct
informal	مِيتَات mītāt	الْمِيتَات al-mītāt	مِيتَات mītāt
nominative	مِيتَاتٌ mītātun	الْمِيتَاتُ al-mītātu	مِيتَاتُ mītātu
accusative	مِيتَاتٍ mītātin	الْمِيتَاتِ al-mītāti	مِيتَاتِ mītāti
genitive	مِيتَاتٍ mītātin	الْمِيتَاتِ al-mītāti	مِيتَاتِ mītāti

مَيْتَة • (mayta) f (plural مَيْتَات (maytāt))

corpse, carcass
- 609–632 CE, Qur'an, 5:3:
  حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ ٱلْمَيْتَةُ وَٱلدَّمُ وَلَحْمُ ٱلْخِنْزِيرِ […]
  ḥurrimat ʕalaykumu l-maytatu wa-d-damu wa-laḥmu l-ḵinzīri […]
  Prohibited to you are dead animals, blood, the flesh of swine, […]

Declension of noun **مَيْتَة** (mayta)
singular	singular triptote in ـَة (-a)
singular	indefinite	definite	construct
informal	مَيْتَة mayta	الْمَيْتَة al-mayta	مَيْتَة maytat
nominative	مَيْتَةٌ maytatun	الْمَيْتَةُ al-maytatu	مَيْتَةُ maytatu
accusative	مَيْتَةً maytatan	الْمَيْتَةَ al-maytata	مَيْتَةَ maytata
genitive	مَيْتَةٍ maytatin	الْمَيْتَةِ al-maytati	مَيْتَةِ maytati
dual	indefinite	definite	construct
informal	مَيْتَتَيْن maytatayn	الْمَيْتَتَيْن al-maytatayn	مَيْتَتَيْ maytatay
nominative	مَيْتَتَانِ maytatāni	الْمَيْتَتَانِ al-maytatāni	مَيْتَتَا maytatā
accusative	مَيْتَتَيْنِ maytatayni	الْمَيْتَتَيْنِ al-maytatayni	مَيْتَتَيْ maytatay
genitive	مَيْتَتَيْنِ maytatayni	الْمَيْتَتَيْنِ al-maytatayni	مَيْتَتَيْ maytatay
plural	sound feminine plural
plural	indefinite	definite	construct
informal	مَيْتَات maytāt	الْمَيْتَات al-maytāt	مَيْتَات maytāt
nominative	مَيْتَاتٌ maytātun	الْمَيْتَاتُ al-maytātu	مَيْتَاتُ maytātu
accusative	مَيْتَاتٍ maytātin	الْمَيْتَاتِ al-maytāti	مَيْتَاتِ maytāti
genitive	مَيْتَاتٍ maytātin	الْمَيْتَاتِ al-maytāti	مَيْتَاتِ maytāti

مَيِّتَة • (mayyita) f