میراث

See also: ميراث

Azerbaijani

Noun

میراث (miras) (definite accusative میراثێ (mirası), plural میراثلار (miraslar))

  1. Arabic spelling of miras (inheritance)

Declension

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic مِيرَاث (mīrāṯ, inheritance).

Noun

میراث • (miras) (definite accusative میراثی (mirası), plural مواریث (mevârîs))

  1. inheritance, heritage, that which a person is entitled to inherit, by law or testament, such as the part of an estate
    Synonym: ارث (irs)

Derived terms

  • میراث آلمق (miras almak, to inherit)
  • میراث اولمق (miras olmak, to be an inheritance)
  • میراث خوار (miras-hor, heir, heiress)
  • میراث دعواسی (miras daʼvası, process of inheritance)
  • میراث مالی (miras malı, money value of an inheritance)
  • میراث یدی (miras yedi, heir, heiress; spendthrift)
  • میراث یمك (miras yemek, to inherit)
  • میراثدن چیقارمق (mirasdan çıkarmak, to disinherit)
  • میراثه قونمق (mirasa konmak, to inherit)

Descendants

  • Turkish: miras
  • Albanian: miraz
  • Aromanian: miráze
  • Bulgarian: мира́з (miráz)
  • Greek: μιράσι (mirási)
  • Macedonian: мираз (miraz)
  • Megleno-Romanian: miráz
  • Northern Luri: میرات (mirāt)
  • Romanian: miráz
  • Serbo-Croatian:
    Cyrillic script: ми̏ра̄з
    Latin script: mȉrāz

Further reading

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic مِيرَاث (mīrāṯ).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? mīrās
Dari reading? mīrās
Iranian reading? mirâs
Tajik reading? miros

Noun

میراث • (mirâs) (plural میراث‌ها)

  1. inheritance; heritage
    میراث فرهنگیmirâs-e farhangicultural heritage

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian میراث (mīrās), from Arabic مِيرَاث (mīrāṯ).

Noun

مِیراث • (mīrāsf (Hindi spelling मीरास)

  1. inheritance

Ushojo

Etymology

From Urdu میراث (mirās).

Noun

میراث (mirās)

  1. inheritance