میمون
See also: ميمون
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic مَيْمُون (maymūn, “baboon, mandrill”).
Noun
میمون • (meymûn or maymun) (definite accusative میمونی (meymûnu, maymunu), plural میمونلر (meymûnlar, maymunlar))
- monkey, ape, primate, any mammal in the order Primates except hominids
- (figuratively) buffoon, clown, fool, one who acts in a silly or ridiculous fashion
Adjective
میمون • (meymûn or maymun)
- lucky, fortunate, auspicious, favourable, propitious, of good omen, indicating future success
- Synonyms: اوغورلو (uğurlu), بختلی (bahtlı), قوتلو (kutlu)
Derived terms
- بزكلو میمون (bezekli maymun, “ridiculous appearance”)
- ترس میمون (ters maymun, “variety of Damascus steel”)
- حبش میمونی (habeş maymunu, “baboon”)
- میمون اشتهالو (maymun iştahlı, “capriciously fanciful, temperamental”)
- میمون اویونی (maymun oyunu, “hoax, con”)
- میمون بالغی (maymun balığı, “angel shark”)
- میمون كبی (maymun gibi, “ridiculous”)
- میمون یوزلو (maymun yüzlü, “grimacing”)
- میمونجق (maymuncuk, “picklock”)
- میمونجی (maymuncu, “monkey man”)
- میمونلق (maymunluk, “quality or nature of a monkey”)
- هند میمونی (hind maymunu, “sapajou”)
Descendants
- Turkish: maymun
- → Albanian: majmun
- → Armenian: մեյմուն (meymun)
- → Bulgarian: майму́н (majmún)
- → Georgian: მაიმუნი (maimuni)
- → Greek: μαϊμού (maïmoú)
- → Hungarian: majom
- → Romanian: moimă
- → Ladino: maymona
- → Macedonian: мајмун (majmun)
- → Romanian: maimuță
- → Serbo-Croatian:
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “میمون”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 807
- Çağbayır, Yaşar (2007) “maymun”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3088
- Hindoglu, Artin (1838) “میمون”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 472b
- Kélékian, Diran (1911) “میمون”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1257
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Simia”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1556
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “میمون”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 5079
- Nişanyan, Sevan (2002–) “maymun”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “میمون”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2056
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic مَيْمُون (maymūn), from يَمَنَ (yamana).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /maj.ˈmuːn/
- (Dari, formal) IPA(key): [mäj.muːn]
- (Iran, formal) IPA(key): [mej.muːn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [mäj.mun]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | maymūn |
| Dari reading? | maymūn |
| Iranian reading? | meymun |
| Tajik reading? | maymun |
Noun
میمون • (meymun)
Descendants
- → Adyghe: маймун (majmun)