ندب

See also: ندت

Arabic

Etymology 1

Root
ن د ب (n d b)
4 terms

Verb

نَدَبَ • (nadaba) I (non-past يَنْدُبُ (yandubu), verbal noun نَدْب (nadb))

  1. to incite, to urge [with لِ (li) or إِلَى (ʔilā) ‘to’]
    نَدَبُونِي إِلَى مَا فَعَلْتُ
    nadabūnī ʔilā mā faʕaltu
    They incited me to what I have done.
  2. to bewail, wail over, to weep for
    نَدَبَتِ ٱلْمَيِّتَnadabati l-mayyitaShe wailed for the deceased one.
Conjugation
Conjugation of نَدَبَ (I, sound, a ~ u, full passive (?), verbal noun نَدْب)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَدْب
nadb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَادِب
nādib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْدُوب
mandūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَدَبْتُ
nadabtu
نَدَبْتَ
nadabta
نَدَبَ
nadaba
نَدَبْتُمَا
nadabtumā
نَدَبَا
nadabā
نَدَبْنَا
nadabnā
نَدَبْتُمْ
nadabtum
نَدَبُوا
nadabū
f نَدَبْتِ
nadabti
نَدَبَتْ
nadabat
نَدَبَتَا
nadabatā
نَدَبْتُنَّ
nadabtunna
نَدَبْنَ
nadabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْدُبُ
ʔandubu
تَنْدُبُ
tandubu
يَنْدُبُ
yandubu
تَنْدُبَانِ
tandubāni
يَنْدُبَانِ
yandubāni
نَنْدُبُ
nandubu
تَنْدُبُونَ
tandubūna
يَنْدُبُونَ
yandubūna
f تَنْدُبِينَ
tandubīna
تَنْدُبُ
tandubu
تَنْدُبَانِ
tandubāni
تَنْدُبْنَ
tandubna
يَنْدُبْنَ
yandubna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْدُبَ
ʔanduba
تَنْدُبَ
tanduba
يَنْدُبَ
yanduba
تَنْدُبَا
tandubā
يَنْدُبَا
yandubā
نَنْدُبَ
nanduba
تَنْدُبُوا
tandubū
يَنْدُبُوا
yandubū
f تَنْدُبِي
tandubī
تَنْدُبَ
tanduba
تَنْدُبَا
tandubā
تَنْدُبْنَ
tandubna
يَنْدُبْنَ
yandubna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْدُبْ
ʔandub
تَنْدُبْ
tandub
يَنْدُبْ
yandub
تَنْدُبَا
tandubā
يَنْدُبَا
yandubā
نَنْدُبْ
nandub
تَنْدُبُوا
tandubū
يَنْدُبُوا
yandubū
f تَنْدُبِي
tandubī
تَنْدُبْ
tandub
تَنْدُبَا
tandubā
تَنْدُبْنَ
tandubna
يَنْدُبْنَ
yandubna
imperative
الْأَمْر
m اُنْدُبْ
undub
اُنْدُبَا
undubā
اُنْدُبُوا
undubū
f اُنْدُبِي
undubī
اُنْدُبْنَ
undubna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُدِبْتُ
nudibtu
نُدِبْتَ
nudibta
نُدِبَ
nudiba
نُدِبْتُمَا
nudibtumā
نُدِبَا
nudibā
نُدِبْنَا
nudibnā
نُدِبْتُمْ
nudibtum
نُدِبُوا
nudibū
f نُدِبْتِ
nudibti
نُدِبَتْ
nudibat
نُدِبَتَا
nudibatā
نُدِبْتُنَّ
nudibtunna
نُدِبْنَ
nudibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْدَبُ
ʔundabu
تُنْدَبُ
tundabu
يُنْدَبُ
yundabu
تُنْدَبَانِ
tundabāni
يُنْدَبَانِ
yundabāni
نُنْدَبُ
nundabu
تُنْدَبُونَ
tundabūna
يُنْدَبُونَ
yundabūna
f تُنْدَبِينَ
tundabīna
تُنْدَبُ
tundabu
تُنْدَبَانِ
tundabāni
تُنْدَبْنَ
tundabna
يُنْدَبْنَ
yundabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْدَبَ
ʔundaba
تُنْدَبَ
tundaba
يُنْدَبَ
yundaba
تُنْدَبَا
tundabā
يُنْدَبَا
yundabā
نُنْدَبَ
nundaba
تُنْدَبُوا
tundabū
يُنْدَبُوا
yundabū
f تُنْدَبِي
tundabī
تُنْدَبَ
tundaba
تُنْدَبَا
tundabā
تُنْدَبْنَ
tundabna
يُنْدَبْنَ
yundabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْدَبْ
ʔundab
تُنْدَبْ
tundab
يُنْدَبْ
yundab
تُنْدَبَا
tundabā
يُنْدَبَا
yundabā
نُنْدَبْ
nundab
تُنْدَبُوا
tundabū
يُنْدَبُوا
yundabū
f تُنْدَبِي
tundabī
تُنْدَبْ
tundab
تُنْدَبَا
tundabā
تُنْدَبْنَ
tundabna
يُنْدَبْنَ
yundabna

Verb

نَدِبَ • (nadiba) I (non-past يَنْدَبُ (yandabu), verbal noun نَدَب (nadab))

  1. to scar, to heal (a wound) by scar formation
    نَدِبَ ٱلْجَرْحُnadiba l-jarḥuThe wound scarred.
Conjugation
Conjugation of نَدِبَ (I, sound, i ~ a, no passive, verbal noun نَدَب)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَدَب
nadab
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَدِب, نَدِيب
nadib, nadīb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَدِبْتُ
nadibtu
نَدِبْتَ
nadibta
نَدِبَ
nadiba
نَدِبْتُمَا
nadibtumā
نَدِبَا
nadibā
نَدِبْنَا
nadibnā
نَدِبْتُمْ
nadibtum
نَدِبُوا
nadibū
f نَدِبْتِ
nadibti
نَدِبَتْ
nadibat
نَدِبَتَا
nadibatā
نَدِبْتُنَّ
nadibtunna
نَدِبْنَ
nadibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْدَبُ
ʔandabu
تَنْدَبُ
tandabu
يَنْدَبُ
yandabu
تَنْدَبَانِ
tandabāni
يَنْدَبَانِ
yandabāni
نَنْدَبُ
nandabu
تَنْدَبُونَ
tandabūna
يَنْدَبُونَ
yandabūna
f تَنْدَبِينَ
tandabīna
تَنْدَبُ
tandabu
تَنْدَبَانِ
tandabāni
تَنْدَبْنَ
tandabna
يَنْدَبْنَ
yandabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْدَبَ
ʔandaba
تَنْدَبَ
tandaba
يَنْدَبَ
yandaba
تَنْدَبَا
tandabā
يَنْدَبَا
yandabā
نَنْدَبَ
nandaba
تَنْدَبُوا
tandabū
يَنْدَبُوا
yandabū
f تَنْدَبِي
tandabī
تَنْدَبَ
tandaba
تَنْدَبَا
tandabā
تَنْدَبْنَ
tandabna
يَنْدَبْنَ
yandabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْدَبْ
ʔandab
تَنْدَبْ
tandab
يَنْدَبْ
yandab
تَنْدَبَا
tandabā
يَنْدَبَا
yandabā
نَنْدَبْ
nandab
تَنْدَبُوا
tandabū
يَنْدَبُوا
yandabū
f تَنْدَبِي
tandabī
تَنْدَبْ
tandab
تَنْدَبَا
tandabā
تَنْدَبْنَ
tandabna
يَنْدَبْنَ
yandabna
imperative
الْأَمْر
m اِنْدَبْ
indab
اِنْدَبَا
indabā
اِنْدَبُوا
indabū
f اِنْدَبِي
indabī
اِنْدَبْنَ
indabna

Etymology 2

Verb

ندب (form I)

  1. نَدِبُّ (nadibbu) /na.dib.bu/: first-person plural non-past active indicative of دَبَّ (dabba)
  2. نَدِبَّ (nadibba) /na.dib.ba/: first-person plural non-past active subjunctive/jussive of دَبَّ (dabba)
  3. نَدِبِّ (nadibbi) /na.dib.bi/: first-person plural non-past active jussive of دَبَّ (dabba)

Etymology 3

Verb

نَدُبْ • (nadub) (form I) /na.dub/

  1. first-person plural non-past active jussive of دَابَ (dāba)