نصاحة
Arabic
Noun
نَصَاحَة • (naṣāḥa) f
- verbal noun of نَصَحَ (naṣaḥa) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | نَصَاحَة naṣāḥa |
النَّصَاحَة an-naṣāḥa |
نَصَاحَة naṣāḥat |
| nominative | نَصَاحَةٌ naṣāḥatun |
النَّصَاحَةُ an-naṣāḥatu |
نَصَاحَةُ naṣāḥatu |
| accusative | نَصَاحَةً naṣāḥatan |
النَّصَاحَةَ an-naṣāḥata |
نَصَاحَةَ naṣāḥata |
| genitive | نَصَاحَةٍ naṣāḥatin |
النَّصَاحَةِ an-naṣāḥati |
نَصَاحَةِ naṣāḥati |