هبط

Arabic

Etymology 1

Root
ه ب ط (h b ṭ)
4 terms

Verb

هَبَطَ • (habaṭa) I (non-past يَهْبُطُ (yahbuṭu) or يَهْبِطُ (yahbiṭu), verbal noun هُبُوط (hubūṭ))

  1. to descend; to go or come down; to fall
    • 1937, Tawfiq Al-Hakim, يوميات نائب في الأرياف:
      كَيْفَ أُضَيِّعُ هَذِهِ الْفُرْصَةَ الَّتِي هَبَطَتْ مِنَ السَّمَاءِ
      kayfa ʔuḍayyiʕu haḏihi l-furṣata llatī habaṭat mina s-samāʔi
      How can I miss this opportunity that fell from the sky?
Conjugation
Conjugation of هَبَطَ (I, sound, a ~ u/i, impersonal passive (?), verbal noun هُبُوط)
verbal noun
الْمَصْدَر
هُبُوط
hubūṭ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
هَابِط
hābiṭ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَهْبُوط
mahbūṭ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هَبَطْتُ
habaṭtu
هَبَطْتَ
habaṭta
هَبَطَ
habaṭa
هَبَطْتُمَا
habaṭtumā
هَبَطَا
habaṭā
هَبَطْنَا
habaṭnā
هَبَطْتُمْ
habaṭtum
هَبَطُوا
habaṭū
f هَبَطْتِ
habaṭti
هَبَطَتْ
habaṭat
هَبَطَتَا
habaṭatā
هَبَطْتُنَّ
habaṭtunna
هَبَطْنَ
habaṭna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَهْبُطُ, أَهْبِطُ
ʔahbuṭu, ʔahbiṭu
تَهْبُطُ, تَهْبِطُ
tahbuṭu, tahbiṭu
يَهْبُطُ, يَهْبِطُ
yahbuṭu, yahbiṭu
تَهْبُطَانِ, تَهْبِطَانِ
tahbuṭāni, tahbiṭāni
يَهْبُطَانِ, يَهْبِطَانِ
yahbuṭāni, yahbiṭāni
نَهْبُطُ, نَهْبِطُ
nahbuṭu, nahbiṭu
تَهْبُطُونَ, تَهْبِطُونَ
tahbuṭūna, tahbiṭūna
يَهْبُطُونَ, يَهْبِطُونَ
yahbuṭūna, yahbiṭūna
f تَهْبُطِينَ, تَهْبِطِينَ
tahbuṭīna, tahbiṭīna
تَهْبُطُ, تَهْبِطُ
tahbuṭu, tahbiṭu
تَهْبُطَانِ, تَهْبِطَانِ
tahbuṭāni, tahbiṭāni
تَهْبُطْنَ, تَهْبِطْنَ
tahbuṭna, tahbiṭna
يَهْبُطْنَ, يَهْبِطْنَ
yahbuṭna, yahbiṭna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَهْبُطَ, أَهْبِطَ
ʔahbuṭa, ʔahbiṭa
تَهْبُطَ, تَهْبِطَ
tahbuṭa, tahbiṭa
يَهْبُطَ, يَهْبِطَ
yahbuṭa, yahbiṭa
تَهْبُطَا, تَهْبِطَا
tahbuṭā, tahbiṭā
يَهْبُطَا, يَهْبِطَا
yahbuṭā, yahbiṭā
نَهْبُطَ, نَهْبِطَ
nahbuṭa, nahbiṭa
تَهْبُطُوا, تَهْبِطُوا
tahbuṭū, tahbiṭū
يَهْبُطُوا, يَهْبِطُوا
yahbuṭū, yahbiṭū
f تَهْبُطِي, تَهْبِطِي
tahbuṭī, tahbiṭī
تَهْبُطَ, تَهْبِطَ
tahbuṭa, tahbiṭa
تَهْبُطَا, تَهْبِطَا
tahbuṭā, tahbiṭā
تَهْبُطْنَ, تَهْبِطْنَ
tahbuṭna, tahbiṭna
يَهْبُطْنَ, يَهْبِطْنَ
yahbuṭna, yahbiṭna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَهْبُطْ, أَهْبِطْ
ʔahbuṭ, ʔahbiṭ
تَهْبُطْ, تَهْبِطْ
tahbuṭ, tahbiṭ
يَهْبُطْ, يَهْبِطْ
yahbuṭ, yahbiṭ
تَهْبُطَا, تَهْبِطَا
tahbuṭā, tahbiṭā
يَهْبُطَا, يَهْبِطَا
yahbuṭā, yahbiṭā
نَهْبُطْ, نَهْبِطْ
nahbuṭ, nahbiṭ
تَهْبُطُوا, تَهْبِطُوا
tahbuṭū, tahbiṭū
يَهْبُطُوا, يَهْبِطُوا
yahbuṭū, yahbiṭū
f تَهْبُطِي, تَهْبِطِي
tahbuṭī, tahbiṭī
تَهْبُطْ, تَهْبِطْ
tahbuṭ, tahbiṭ
تَهْبُطَا, تَهْبِطَا
tahbuṭā, tahbiṭā
تَهْبُطْنَ, تَهْبِطْنَ
tahbuṭna, tahbiṭna
يَهْبُطْنَ, يَهْبِطْنَ
yahbuṭna, yahbiṭna
imperative
الْأَمْر
m اُهْبُطْ, اِهْبِطْ
uhbuṭ, ihbiṭ
اُهْبُطَا, اِهْبِطَا
uhbuṭā, ihbiṭā
اُهْبُطُوا, اِهْبِطُوا
uhbuṭū, ihbiṭū
f اُهْبُطِي, اِهْبِطِي
uhbuṭī, ihbiṭī
اُهْبُطْنَ, اِهْبِطْنَ
uhbuṭna, ihbiṭna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هُبِطَ
hubiṭa
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُهْبَطُ
yuhbaṭu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُهْبَطَ
yuhbaṭa
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُهْبَطْ
yuhbaṭ
f

Etymology 2

Root
ه ب ط (h b ṭ)
4 terms

Verb

هَبَّطَ • (habbaṭa) II (non-past يُهَبِّطُ (yuhabbiṭu), verbal noun تَهْبِيط (tahbīṭ))

  1. to make descend; to bring down, tear down
    • 2015, Mashrou3 Leila, “Djin”:
      برلين ما صمدت ناولني وهبط
      Berlin couldn't take it, so pour me another and tear down this wall.
Conjugation
Conjugation of هَبَّطَ (II, sound, full passive, verbal noun تَهْبِيط)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَهْبِيط
tahbīṭ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُهَبِّط
muhabbiṭ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُهَبَّط
muhabbaṭ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هَبَّطْتُ
habbaṭtu
هَبَّطْتَ
habbaṭta
هَبَّطَ
habbaṭa
هَبَّطْتُمَا
habbaṭtumā
هَبَّطَا
habbaṭā
هَبَّطْنَا
habbaṭnā
هَبَّطْتُمْ
habbaṭtum
هَبَّطُوا
habbaṭū
f هَبَّطْتِ
habbaṭti
هَبَّطَتْ
habbaṭat
هَبَّطَتَا
habbaṭatā
هَبَّطْتُنَّ
habbaṭtunna
هَبَّطْنَ
habbaṭna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُهَبِّطُ
ʔuhabbiṭu
تُهَبِّطُ
tuhabbiṭu
يُهَبِّطُ
yuhabbiṭu
تُهَبِّطَانِ
tuhabbiṭāni
يُهَبِّطَانِ
yuhabbiṭāni
نُهَبِّطُ
nuhabbiṭu
تُهَبِّطُونَ
tuhabbiṭūna
يُهَبِّطُونَ
yuhabbiṭūna
f تُهَبِّطِينَ
tuhabbiṭīna
تُهَبِّطُ
tuhabbiṭu
تُهَبِّطَانِ
tuhabbiṭāni
تُهَبِّطْنَ
tuhabbiṭna
يُهَبِّطْنَ
yuhabbiṭna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُهَبِّطَ
ʔuhabbiṭa
تُهَبِّطَ
tuhabbiṭa
يُهَبِّطَ
yuhabbiṭa
تُهَبِّطَا
tuhabbiṭā
يُهَبِّطَا
yuhabbiṭā
نُهَبِّطَ
nuhabbiṭa
تُهَبِّطُوا
tuhabbiṭū
يُهَبِّطُوا
yuhabbiṭū
f تُهَبِّطِي
tuhabbiṭī
تُهَبِّطَ
tuhabbiṭa
تُهَبِّطَا
tuhabbiṭā
تُهَبِّطْنَ
tuhabbiṭna
يُهَبِّطْنَ
yuhabbiṭna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُهَبِّطْ
ʔuhabbiṭ
تُهَبِّطْ
tuhabbiṭ
يُهَبِّطْ
yuhabbiṭ
تُهَبِّطَا
tuhabbiṭā
يُهَبِّطَا
yuhabbiṭā
نُهَبِّطْ
nuhabbiṭ
تُهَبِّطُوا
tuhabbiṭū
يُهَبِّطُوا
yuhabbiṭū
f تُهَبِّطِي
tuhabbiṭī
تُهَبِّطْ
tuhabbiṭ
تُهَبِّطَا
tuhabbiṭā
تُهَبِّطْنَ
tuhabbiṭna
يُهَبِّطْنَ
yuhabbiṭna
imperative
الْأَمْر
m هَبِّطْ
habbiṭ
هَبِّطَا
habbiṭā
هَبِّطُوا
habbiṭū
f هَبِّطِي
habbiṭī
هَبِّطْنَ
habbiṭna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هُبِّطْتُ
hubbiṭtu
هُبِّطْتَ
hubbiṭta
هُبِّطَ
hubbiṭa
هُبِّطْتُمَا
hubbiṭtumā
هُبِّطَا
hubbiṭā
هُبِّطْنَا
hubbiṭnā
هُبِّطْتُمْ
hubbiṭtum
هُبِّطُوا
hubbiṭū
f هُبِّطْتِ
hubbiṭti
هُبِّطَتْ
hubbiṭat
هُبِّطَتَا
hubbiṭatā
هُبِّطْتُنَّ
hubbiṭtunna
هُبِّطْنَ
hubbiṭna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُهَبَّطُ
ʔuhabbaṭu
تُهَبَّطُ
tuhabbaṭu
يُهَبَّطُ
yuhabbaṭu
تُهَبَّطَانِ
tuhabbaṭāni
يُهَبَّطَانِ
yuhabbaṭāni
نُهَبَّطُ
nuhabbaṭu
تُهَبَّطُونَ
tuhabbaṭūna
يُهَبَّطُونَ
yuhabbaṭūna
f تُهَبَّطِينَ
tuhabbaṭīna
تُهَبَّطُ
tuhabbaṭu
تُهَبَّطَانِ
tuhabbaṭāni
تُهَبَّطْنَ
tuhabbaṭna
يُهَبَّطْنَ
yuhabbaṭna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُهَبَّطَ
ʔuhabbaṭa
تُهَبَّطَ
tuhabbaṭa
يُهَبَّطَ
yuhabbaṭa
تُهَبَّطَا
tuhabbaṭā
يُهَبَّطَا
yuhabbaṭā
نُهَبَّطَ
nuhabbaṭa
تُهَبَّطُوا
tuhabbaṭū
يُهَبَّطُوا
yuhabbaṭū
f تُهَبَّطِي
tuhabbaṭī
تُهَبَّطَ
tuhabbaṭa
تُهَبَّطَا
tuhabbaṭā
تُهَبَّطْنَ
tuhabbaṭna
يُهَبَّطْنَ
yuhabbaṭna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُهَبَّطْ
ʔuhabbaṭ
تُهَبَّطْ
tuhabbaṭ
يُهَبَّطْ
yuhabbaṭ
تُهَبَّطَا
tuhabbaṭā
يُهَبَّطَا
yuhabbaṭā
نُهَبَّطْ
nuhabbaṭ
تُهَبَّطُوا
tuhabbaṭū
يُهَبَّطُوا
yuhabbaṭū
f تُهَبَّطِي
tuhabbaṭī
تُهَبَّطْ
tuhabbaṭ
تُهَبَّطَا
tuhabbaṭā
تُهَبَّطْنَ
tuhabbaṭna
يُهَبَّطْنَ
yuhabbaṭna