هيمان
Arabic
| Root |
|---|
| ه ي م (h y m) |
| 4 terms |
Etymology
From هَامَ (hāma, “to wander, to fall in love”) + ـَان (-ān).
Pronunciation
- IPA(key): /haj.maːn/
- Rhymes: -aːn
Adjective
هَيْمَان • (haymān)
- madly in love, infatuated
- extremely thirsty
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | هَيْمَان haymān |
الْهَيْمَان al-haymān |
هَيْمَان haymān |
| nominative | هَيْمَانٌ haymānun |
الْهَيْمَانُ al-haymānu |
هَيْمَانُ haymānu |
| accusative | هَيْمَانًا haymānan |
الْهَيْمَانَ al-haymāna |
هَيْمَانَ haymāna |
| genitive | هَيْمَانٍ haymānin |
الْهَيْمَانِ al-haymāni |
هَيْمَانِ haymāni |