واثق

Arabic

Etymology 1

Root
و ث ق (w ṯ q)
12 terms

Verb

وَاثَقَ • (wāṯaqa) III (non-past يُوَاثِقُ (yuwāṯiqu), verbal noun مُوَاثَقَة (muwāṯaqa))

  1. (law) to agree, to contract
Conjugation
Conjugation of وَاثَقَ (III, sound, full passive, verbal noun مُوَاثَقَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
مُوَاثَقَة
muwāṯaqa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُوَاثِق
muwāṯiq
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُوَاثَق
muwāṯaq
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَاثَقْتُ
wāṯaqtu
وَاثَقْتَ
wāṯaqta
وَاثَقَ
wāṯaqa
وَاثَقْتُمَا
wāṯaqtumā
وَاثَقَا
wāṯaqā
وَاثَقْنَا
wāṯaqnā
وَاثَقْتُمْ
wāṯaqtum
وَاثَقُوا
wāṯaqū
f وَاثَقْتِ
wāṯaqti
وَاثَقَتْ
wāṯaqat
وَاثَقَتَا
wāṯaqatā
وَاثَقْتُنَّ
wāṯaqtunna
وَاثَقْنَ
wāṯaqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوَاثِقُ
ʔuwāṯiqu
تُوَاثِقُ
tuwāṯiqu
يُوَاثِقُ
yuwāṯiqu
تُوَاثِقَانِ
tuwāṯiqāni
يُوَاثِقَانِ
yuwāṯiqāni
نُوَاثِقُ
nuwāṯiqu
تُوَاثِقُونَ
tuwāṯiqūna
يُوَاثِقُونَ
yuwāṯiqūna
f تُوَاثِقِينَ
tuwāṯiqīna
تُوَاثِقُ
tuwāṯiqu
تُوَاثِقَانِ
tuwāṯiqāni
تُوَاثِقْنَ
tuwāṯiqna
يُوَاثِقْنَ
yuwāṯiqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوَاثِقَ
ʔuwāṯiqa
تُوَاثِقَ
tuwāṯiqa
يُوَاثِقَ
yuwāṯiqa
تُوَاثِقَا
tuwāṯiqā
يُوَاثِقَا
yuwāṯiqā
نُوَاثِقَ
nuwāṯiqa
تُوَاثِقُوا
tuwāṯiqū
يُوَاثِقُوا
yuwāṯiqū
f تُوَاثِقِي
tuwāṯiqī
تُوَاثِقَ
tuwāṯiqa
تُوَاثِقَا
tuwāṯiqā
تُوَاثِقْنَ
tuwāṯiqna
يُوَاثِقْنَ
yuwāṯiqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوَاثِقْ
ʔuwāṯiq
تُوَاثِقْ
tuwāṯiq
يُوَاثِقْ
yuwāṯiq
تُوَاثِقَا
tuwāṯiqā
يُوَاثِقَا
yuwāṯiqā
نُوَاثِقْ
nuwāṯiq
تُوَاثِقُوا
tuwāṯiqū
يُوَاثِقُوا
yuwāṯiqū
f تُوَاثِقِي
tuwāṯiqī
تُوَاثِقْ
tuwāṯiq
تُوَاثِقَا
tuwāṯiqā
تُوَاثِقْنَ
tuwāṯiqna
يُوَاثِقْنَ
yuwāṯiqna
imperative
الْأَمْر
m وَاثِقْ
wāṯiq
وَاثِقَا
wāṯiqā
وَاثِقُوا
wāṯiqū
f وَاثِقِي
wāṯiqī
وَاثِقْنَ
wāṯiqna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُوثِقْتُ
wūṯiqtu
وُوثِقْتَ
wūṯiqta
وُوثِقَ
wūṯiqa
وُوثِقْتُمَا
wūṯiqtumā
وُوثِقَا
wūṯiqā
وُوثِقْنَا
wūṯiqnā
وُوثِقْتُمْ
wūṯiqtum
وُوثِقُوا
wūṯiqū
f وُوثِقْتِ
wūṯiqti
وُوثِقَتْ
wūṯiqat
وُوثِقَتَا
wūṯiqatā
وُوثِقْتُنَّ
wūṯiqtunna
وُوثِقْنَ
wūṯiqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوَاثَقُ
ʔuwāṯaqu
تُوَاثَقُ
tuwāṯaqu
يُوَاثَقُ
yuwāṯaqu
تُوَاثَقَانِ
tuwāṯaqāni
يُوَاثَقَانِ
yuwāṯaqāni
نُوَاثَقُ
nuwāṯaqu
تُوَاثَقُونَ
tuwāṯaqūna
يُوَاثَقُونَ
yuwāṯaqūna
f تُوَاثَقِينَ
tuwāṯaqīna
تُوَاثَقُ
tuwāṯaqu
تُوَاثَقَانِ
tuwāṯaqāni
تُوَاثَقْنَ
tuwāṯaqna
يُوَاثَقْنَ
yuwāṯaqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوَاثَقَ
ʔuwāṯaqa
تُوَاثَقَ
tuwāṯaqa
يُوَاثَقَ
yuwāṯaqa
تُوَاثَقَا
tuwāṯaqā
يُوَاثَقَا
yuwāṯaqā
نُوَاثَقَ
nuwāṯaqa
تُوَاثَقُوا
tuwāṯaqū
يُوَاثَقُوا
yuwāṯaqū
f تُوَاثَقِي
tuwāṯaqī
تُوَاثَقَ
tuwāṯaqa
تُوَاثَقَا
tuwāṯaqā
تُوَاثَقْنَ
tuwāṯaqna
يُوَاثَقْنَ
yuwāṯaqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوَاثَقْ
ʔuwāṯaq
تُوَاثَقْ
tuwāṯaq
يُوَاثَقْ
yuwāṯaq
تُوَاثَقَا
tuwāṯaqā
يُوَاثَقَا
yuwāṯaqā
نُوَاثَقْ
nuwāṯaq
تُوَاثَقُوا
tuwāṯaqū
يُوَاثَقُوا
yuwāṯaqū
f تُوَاثَقِي
tuwāṯaqī
تُوَاثَقْ
tuwāṯaq
تُوَاثَقَا
tuwāṯaqā
تُوَاثَقْنَ
tuwāṯaqna
يُوَاثَقْنَ
yuwāṯaqna

Etymology 2

Pronunciation

  • IPA(key): /waː.θiq/

Adjective

واثِق • (wāṯiq)

  1. certain, sure
  2. confident
Declension
Declension of adjective واثِق (wāṯiq)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal واثِق
wāṯiq
الْواثِق
al-wāṯiq
واثِقَة
wāṯiqa
الْواثِقَة
al-wāṯiqa
nominative واثِقٌ
wāṯiqun
الْواثِقُ
al-wāṯiqu
واثِقَةٌ
wāṯiqatun
الْواثِقَةُ
al-wāṯiqatu
accusative واثِقًا
wāṯiqan
الْواثِقَ
al-wāṯiqa
واثِقَةً
wāṯiqatan
الْواثِقَةَ
al-wāṯiqata
genitive واثِقٍ
wāṯiqin
الْواثِقِ
al-wāṯiqi
واثِقَةٍ
wāṯiqatin
الْواثِقَةِ
al-wāṯiqati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal واثِقَيْن
wāṯiqayn
الْواثِقَيْن
al-wāṯiqayn
واثِقَتَيْن
wāṯiqatayn
الْواثِقَتَيْن
al-wāṯiqatayn
nominative واثِقَانِ
wāṯiqāni
الْواثِقَانِ
al-wāṯiqāni
واثِقَتَانِ
wāṯiqatāni
الْواثِقَتَانِ
al-wāṯiqatāni
accusative واثِقَيْنِ
wāṯiqayni
الْواثِقَيْنِ
al-wāṯiqayni
واثِقَتَيْنِ
wāṯiqatayni
الْواثِقَتَيْنِ
al-wāṯiqatayni
genitive واثِقَيْنِ
wāṯiqayni
الْواثِقَيْنِ
al-wāṯiqayni
واثِقَتَيْنِ
wāṯiqatayni
الْواثِقَتَيْنِ
al-wāṯiqatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? واثِقَات
wāṯiqāt
الْواثِقَات
al-wāṯiqāt
nominative ? ? واثِقَاتٌ
wāṯiqātun
الْواثِقَاتُ
al-wāṯiqātu
accusative ? ? واثِقَاتٍ
wāṯiqātin
الْواثِقَاتِ
al-wāṯiqāti
genitive ? ? واثِقَاتٍ
wāṯiqātin
الْواثِقَاتِ
al-wāṯiqāti

References

Hijazi Arabic

Root
و ث ق
1 term

Etymology

From Arabic وَاثِق (wāṯiq).

Pronunciation

  • IPA(key): /waː.θiɡ/, /waː.siɡ/

Adjective

واثق • (wāṯig) (feminine واثقة (wāṯga), common plural واثقين (wāṯgīn))

  1. certain, sure
  2. confident