وجاهة
Arabic
Noun
وَجَاهَة • (wajāha) f
- verbal noun of وَجُهَ (wajuha) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | وَجَاهَة wajāha |
الْوَجَاهَة al-wajāha |
وَجَاهَة wajāhat |
| nominative | وَجَاهَةٌ wajāhatun |
الْوَجَاهَةُ al-wajāhatu |
وَجَاهَةُ wajāhatu |
| accusative | وَجَاهَةً wajāhatan |
الْوَجَاهَةَ al-wajāhata |
وَجَاهَةَ wajāhata |
| genitive | وَجَاهَةٍ wajāhatin |
الْوَجَاهَةِ al-wajāhati |
وَجَاهَةِ wajāhati |