وضؤ

Arabic

Root
و ض ء (w ḍ ʔ)
6 terms

Etymology

Compare Hebrew יצא (yatsá).

Pronunciation

IPA^(key): /wa.dˤu.ʔa/

Verb

وَضُؤَ • (waḍuʔa) I (non-past يَوْضُؤُ (yawḍuʔu), verbal noun وَضَاءَة (waḍāʔa) or وُضُوء (wuḍūʔ))

to be cleanly, to exhibit polish

Conjugation

Conjugation of **وَضُؤَ** (I, sound, u ~ u, no passive (?), verbal nouns *وَضَاءَة*, *وُضُوء*)

verbal noun الْمَصْدَر					وَضَاءَة, وُضُوء waḍāʔa, wuḍūʔ
active participle اِسْم الْفَاعِل					وَضِيء waḍīʔ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وَضُؤْتُ waḍuʔtu	وَضُؤْتَ waḍuʔta	وَضُؤَ waḍuʔa	وَضُؤْتُمَا waḍuʔtumā	وَضُؤَا waḍuʔā	وَضُؤْنَا waḍuʔnā	وَضُؤْتُمْ waḍuʔtum	وَضُؤُوا waḍuʔū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	وَضُؤْتُ waḍuʔtu	وَضُؤْتِ waḍuʔti	وَضُؤَتْ waḍuʔat	وَضُؤْتُمَا waḍuʔtumā	وَضُؤَتَا waḍuʔatā	وَضُؤْنَا waḍuʔnā	وَضُؤْتُنَّ waḍuʔtunna	وَضُؤْنَ waḍuʔna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَوْضُؤُ ʔawḍuʔu	تَوْضُؤُ tawḍuʔu	يَوْضُؤُ yawḍuʔu	تَوْضُؤَانِ tawḍuʔāni	يَوْضُؤَانِ yawḍuʔāni	نَوْضُؤُ nawḍuʔu	تَوْضُؤُونَ tawḍuʔūna	يَوْضُؤُونَ yawḍuʔūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَوْضُؤُ ʔawḍuʔu	تَوْضُئِينَ tawḍuʔīna	تَوْضُؤُ tawḍuʔu	تَوْضُؤَانِ tawḍuʔāni	تَوْضُؤَانِ tawḍuʔāni	نَوْضُؤُ nawḍuʔu	تَوْضُؤْنَ tawḍuʔna	يَوْضُؤْنَ yawḍuʔna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَوْضُؤَ ʔawḍuʔa	تَوْضُؤَ tawḍuʔa	يَوْضُؤَ yawḍuʔa	تَوْضُؤَا tawḍuʔā	يَوْضُؤَا yawḍuʔā	نَوْضُؤَ nawḍuʔa	تَوْضُؤُوا tawḍuʔū	يَوْضُؤُوا yawḍuʔū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَوْضُؤَ ʔawḍuʔa	تَوْضُئِي tawḍuʔī	تَوْضُؤَ tawḍuʔa	تَوْضُؤَا tawḍuʔā	تَوْضُؤَا tawḍuʔā	نَوْضُؤَ nawḍuʔa	تَوْضُؤْنَ tawḍuʔna	يَوْضُؤْنَ yawḍuʔna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَوْضُؤْ ʔawḍuʔ	تَوْضُؤْ tawḍuʔ	يَوْضُؤْ yawḍuʔ	تَوْضُؤَا tawḍuʔā	يَوْضُؤَا yawḍuʔā	نَوْضُؤْ nawḍuʔ	تَوْضُؤُوا tawḍuʔū	يَوْضُؤُوا yawḍuʔū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَوْضُؤْ ʔawḍuʔ	تَوْضُئِي tawḍuʔī	تَوْضُؤْ tawḍuʔ	تَوْضُؤَا tawḍuʔā	تَوْضُؤَا tawḍuʔā	نَوْضُؤْ nawḍuʔ	تَوْضُؤْنَ tawḍuʔna	يَوْضُؤْنَ yawḍuʔna
imperative الْأَمْر	m		اُوضُؤْ ūḍuʔ		اُوضُؤَا ūḍuʔā			اُوضُؤُوا ūḍuʔū
imperative الْأَمْر	f		اُوضُئِي ūḍuʔī		اُوضُؤَا ūḍuʔā			اُوضُؤْنَ ūḍuʔna