وقاء
Arabic
| Root |
|---|
| و ق ء (w q ʔ) |
| 1 term |
Pronunciation
- IPA(key): /wi.qaːʔ/
Noun
وِقَاء • (wiqāʔ) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | وِقَاء wiqāʔ |
الْوِقَاء al-wiqāʔ |
وِقَاء wiqāʔ |
| nominative | وِقَاءٌ wiqāʔun |
الْوِقَاءُ al-wiqāʔu |
وِقَاءُ wiqāʔu |
| accusative | وِقَاءً wiqāʔan |
الْوِقَاءَ al-wiqāʔa |
وِقَاءَ wiqāʔa |
| genitive | وِقَاءٍ wiqāʔin |
الْوِقَاءِ al-wiqāʔi |
وِقَاءِ wiqāʔi |