وقاحة
Arabic
| Root |
|---|
| و ق ح (w q ḥ) |
| 3 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /wa.qaː.ħa/
Noun
وَقَاحَة • (waqāḥa) f
- verbal noun of وَقُحَ (waquḥa) (form I)
- flagrancy, insolence, rudeness, shamelessness, brazenness, audacity
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | وَقَاحَة waqāḥa |
الْوَقَاحَة al-waqāḥa |
وَقَاحَة waqāḥat |
| nominative | وَقَاحَةٌ waqāḥatun |
الْوَقَاحَةُ al-waqāḥatu |
وَقَاحَةُ waqāḥatu |
| accusative | وَقَاحَةً waqāḥatan |
الْوَقَاحَةَ al-waqāḥata |
وَقَاحَةَ waqāḥata |
| genitive | وَقَاحَةٍ waqāḥatin |
الْوَقَاحَةِ al-waqāḥati |
وَقَاحَةِ waqāḥati |