يسمين

Arabic

Etymology 1

Noun

يَسْمِين • (yasmīnm

  1. nonstandard form of يَاسَمِين (yāsamīn)
Declension
Declension of noun يَسْمِين (yasmīn)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal يَسْمِين
yasmīn
الْيَسْمِين
al-yasmīn
يَسْمِين
yasmīn
nominative يَسْمِينٌ
yasmīnun
الْيَسْمِينُ
al-yasmīnu
يَسْمِينُ
yasmīnu
accusative يَسْمِينًا
yasmīnan
الْيَسْمِينَ
al-yasmīna
يَسْمِينَ
yasmīna
genitive يَسْمِينٍ
yasmīnin
الْيَسْمِينِ
al-yasmīni
يَسْمِينِ
yasmīni

Etymology 2

Verb

يسمين (form II)

  1. يُسَمِّينَ (yusammīna) /ju.sam.miː.na/: third-person feminine plural non-past active indicative/subjunctive/jussive of سَمَّى (sammā)
  2. يُسَمَّيْنَ (yusammayna) /ju.sam.maj.na/: third-person feminine plural non-past passive indicative/subjunctive/jussive of سَمَّى (sammā)

Etymology 3

Verb

يسمين (form IV)

  1. يُسْمِينَ (yusmīna) /jus.miː.na/: third-person feminine plural non-past active indicative/subjunctive/jussive of أَسْمَى (ʔasmā)
  2. يُسْمَيْنَ (yusmayna) /jus.maj.na/: third-person feminine plural non-past passive indicative/subjunctive/jussive of أَسْمَى (ʔasmā)