Persian
Etymology
Possibly from foaming at mouth while one is experiencing a seizure or rage.
Verb
کف کردن • (kaf kardan)
- to foam or froth
- (figurative, colloquial) to get amazed or stunned
- (figurative, colloquial) to get fed up
- دیگه کف کردم بس که خوندم!
- dige kaf kardam bas ke xundam!
- I'm fed up with studying!
Conjugation
Conjugation of کَف کردن (literary Iranian Persian)
| infinitive
|
کَف کردن (kaf kardán)
|
| stem
|
present
|
کَف کن (kaf kon)
|
| past
|
کَف کرد (kaf kard)
|
| participle
|
present
|
کَف کننده (kaf konandé)
|
| past
|
کَف کرده (kaf kardé)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
کَف کنم (kaf kónam)
|
کَف کنی (kaf kóni)
|
کَف کند (kaf kónad)
|
کَف کنیم (kaf kónim)
|
کَف کنید (kaf kónid)
|
کَف کنند (kaf kónand)
|
| present (imperfect)
|
کَف می‌کنم (kaf mí-konam)
|
کَف می‌کنی (kaf mí-koni)
|
کَف می‌کند (kaf mí-konad)
|
کَف می‌کنیم (kaf mí-konim)
|
کَف می‌کنید (kaf mí-konid)
|
کَف می‌کنند (kaf mí-konand)
|
| present progressive
|
دارم کَف می‌کنم (dấram kaf mí-konam)
|
داری کَف می‌کنی (dấri kaf mí-koni)
|
دارد کَف می‌کند (dấrad kaf mí-konad)
|
داریم کَف می‌کنیم (dấrim kaf mí-konim)
|
دارید کَف می‌کنید (dấrid kaf mí-konid)
|
دارند کَف می‌کنند (dấrand kaf mí-konand)
|
| present perfect
|
کَف کرده‌ام (kaf kardé-am)
|
کَف کرده‌ای (kaf kardé-i)
|
کَف کرده است (kaf kardé ast)
|
کَف کرده‌ایم (kaf kardé-im)
|
کَف کرده‌اید (kaf kardé-id)
|
کَف کرده‌اند (kaf kardé-and)
|
| past
|
کَف کردم (kaf kárdam)
|
کَف کردی (kaf kárdi)
|
کَف کرد (kaf kard)
|
کَف کردیم (kaf kárdim)
|
کَف کردید (kaf kárdid)
|
کَف کردند (kaf kárdand)
|
| past (imperfect)
|
کَف می‌کردم (kaf mí-kardam)
|
کَف می‌کردی (kaf mí-kardi)
|
کَف می‌کرد (kaf mí-kard)
|
کَف می‌کردیم (kaf mí-kardim)
|
کَف می‌کردید (kaf mí-kardid)
|
کَف می‌کردند (kaf mí-kardand)
|
| past progressive
|
داشتم کَف می‌کردم (dấštam kaf mí-kardam)
|
داشتی کَف می‌کردی (dấšti kaf mí-kardi)
|
داشت کَف می‌کرد (dâšt kaf mí-kard)
|
داشتیم کَف می‌کردیم (dấštim kaf mí-kardim)
|
داشتید کَف می‌کردید (dấštid kaf mí-kardid)
|
داشتند کَف می‌کردند (dấštand kaf mí-kardand)
|
| pluperfect
|
کَف کرده بودم (kaf kardé búdam)
|
کَف کرده بودی (kaf kardé búdi)
|
کَف کرده بود (kaf kardé bud)
|
کَف کرده بودیم (kaf kardé búdim)
|
کَف کرده بودید (kaf kardé búdid)
|
کَف کرده بودند (kaf kardé búdand)
|
| future
|
کَف خواهم کرد (kaf xâhám kard)
|
کَف خواهی کرد (kaf xâhí kard)
|
کَف خواهد کرد (kaf xâhád kard)
|
کَف خواهیم کرد (kaf xâhím kard)
|
کَف خواهید کرد (kaf xâhíd kard)
|
کَف خواهند کرد (kaf xâhánd kard)
|
| subjunctive
|
present
|
کَف کنم (kaf konam)
|
کَف کنی (kaf koni)
|
کَف کند (kaf konad)
|
کَف کنیم (kaf konim)
|
کَف کنید (kaf konid)
|
کَف کنند (kaf konand)
|
| past
|
کَف کرده باشم (kaf kardé bấšam)
|
کَف کرده باشی (kaf kardé bấši)
|
کَف کرده باشد (kaf kardé bấšad)
|
کَف کرده باشیم (kaf kardé bấšim)
|
کَف کرده باشید (kaf kardé bấšid)
|
کَف کرده باشند (kaf kardé bấšand)
|
| imperative
|
|
کَف کن (kaf kon)
|
|
|
کَف کنید (kaf konid)
|
|
Conjugation of کَف کردن (colloquial Tehrani)
| infinitive
|
کَف کردن (kaf kardán)
|
| stem
|
present
|
کَف کن (kaf kon)
|
| past
|
کَف کرد (kaf kard)
|
| participle
|
present
|
کَف کننده (kaf konandé)
|
| past
|
کَف کرده (kaf kardé)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
کَف کنم (kaf kónam)
|
کَف کنی (kaf kóni)
|
کَف کنه (kaf kóne)
|
کَف کنیم (kaf kónim)
|
کَف کنین (kaf kónin)
|
کَف کنن (kaf kónan)
|
| present (imperfect)
|
کَف می‌کنم (kaf mí-konam)
|
کَف می‌کنی (kaf mí-koni)
|
کَف می‌کنه (kaf mí-kone)
|
کَف می‌کنیم (kaf mí-konim)
|
کَف می‌کنین (kaf mí-konin)
|
کَف می‌کنن (kaf mí-konan)
|
| present progressive
|
دارم کَف می‌کنم (dấram kaf mí-konam)
|
داری کَف می‌کنی (dấri kaf mí-koni)
|
داره کَف می‌کنه (dấre kaf mí-kone)
|
داریم کَف می‌کنیم (dấrim kaf mí-konim)
|
دارین کَف می‌کنین (dấrin kaf mí-konin)
|
دارن کَف می‌کنن (dấran kaf mí-konan)
|
| present perfect
|
کَف کرده‌ام (kaf kardám)
|
کَف کرده‌ای (kaf kardí)
|
کَف کرده (kaf kardé)
|
کَف کرده‌ایم (kaf kardím)
|
کَف کرده‌این (kaf kardín)
|
کَف کرده‌ان (kaf kardán)
|
| past
|
کَف کردم (kaf kárdam)
|
کَف کردی (kaf kárdi)
|
کَف کرد (kaf kárd)
|
کَف کردیم (kaf kárdim)
|
کَف کردین (kaf kárdin)
|
کَف کردن (kaf kárdan)
|
| past (imperfect)
|
کَف می‌کردم (kaf mí-kardam)
|
کَف می‌کردی (kaf mí-kardi)
|
کَف می‌کرد (kaf mí-kard)
|
کَف می‌کردیم (kaf mí-kardim)
|
کَف می‌کردین (kaf mí-kardin)
|
کَف می‌کردن (kaf mí-kardan)
|
| past progressive
|
داشتم کَف می‌کردم (dấštam kaf mí-kardam)
|
داشتی کَف می‌کردی (dấšti kaf mí-kardi)
|
داشت کَف می‌کرد (dấšt kaf mí-kard)
|
داشتیم کَف می‌کردیم (dấštim kaf mí-kardim)
|
داشتین کَف می‌کردین (dấštin kaf mí-kardin)
|
داشتن کَف می‌کردن (dấštan kaf mí-kardan)
|
| pluperfect
|
کَف کرده بودم (kaf kardé búdam)
|
کَف کرده بودی (kaf kardé búdi)
|
کَف کرده بود (kaf kardé bud)
|
کَف کرده بودیم (kaf kardé búdim)
|
کَف کرده بودین (kaf kardé búdin)
|
کَف کرده بودن (kaf kardé búdan)
|
| subjunctive
|
present
|
کَف کنم (kaf konam)
|
کَف کنی (kaf koni)
|
کَف کنه (kaf kone)
|
کَف کنیم (kaf konim)
|
کَف کنین (kaf konin)
|
کَف کنن (kaf konan)
|
| past
|
کَف کرده باشم (kaf kardé bấšam)
|
کَف کرده باشی (kaf kardé bấši)
|
کَف کرده باشه (kaf kardé bấše)
|
کَف کرده باشیم (kaf kardé bấšim)
|
کَف کرده باشین (kaf kardé bấšin)
|
کَف کرده باشن (kaf kardé bấšan)
|
| imperative
|
|
کَف کن (kaf kon)
|
|
|
کَف کنین (kaf konin)
|
|