Persian
Etymology
Literally, “to do (the) ass”.
Pronunciation
| Readings
|
| Classical reading?
|
kūn kardan
|
| Dari reading?
|
kūn kardan
|
| Iranian reading?
|
kun kardan
|
| Tajik reading?
|
kun kardan
|
Verb
کون کردن • (kun kardan) (present stem کون کن (kun kon))
- (vulgar) to ass-fuck, to sodomize, to bum, to cornhole
- تمام شب کونش را می‌کردم.
- Tamâm-e šab kunaš-râ mi-kardam. (literary)
- Tamum-e šab kuneš-o mi-kardam. (colloquial)
Conjugation
Conjugation of کون کردن (literary Iranian Persian)
| infinitive
|
کون کردن (kun kardán)
|
| stem
|
present
|
کون کن (kun kon)
|
| past
|
کون کرد (kun kard)
|
| participle
|
present
|
کون کننده (kun konandé)
|
| past
|
کون کرده (kun kardé)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
کون کنم (kun kónam)
|
کون کنی (kun kóni)
|
کون کند (kun kónad)
|
کون کنیم (kun kónim)
|
کون کنید (kun kónid)
|
کون کنند (kun kónand)
|
| present (imperfect)
|
کون می‌کنم (kun mí-konam)
|
کون می‌کنی (kun mí-koni)
|
کون می‌کند (kun mí-konad)
|
کون می‌کنیم (kun mí-konim)
|
کون می‌کنید (kun mí-konid)
|
کون می‌کنند (kun mí-konand)
|
| present progressive
|
دارم کون می‌کنم (dấram kun mí-konam)
|
داری کون می‌کنی (dấri kun mí-koni)
|
دارد کون می‌کند (dấrad kun mí-konad)
|
داریم کون می‌کنیم (dấrim kun mí-konim)
|
دارید کون می‌کنید (dấrid kun mí-konid)
|
دارند کون می‌کنند (dấrand kun mí-konand)
|
| present perfect
|
کون کرده‌ام (kun kardé-am)
|
کون کرده‌ای (kun kardé-i)
|
کون کرده است (kun kardé ast)
|
کون کرده‌ایم (kun kardé-im)
|
کون کرده‌اید (kun kardé-id)
|
کون کرده‌اند (kun kardé-and)
|
| past
|
کون کردم (kun kárdam)
|
کون کردی (kun kárdi)
|
کون کرد (kun kard)
|
کون کردیم (kun kárdim)
|
کون کردید (kun kárdid)
|
کون کردند (kun kárdand)
|
| past (imperfect)
|
کون می‌کردم (kun mí-kardam)
|
کون می‌کردی (kun mí-kardi)
|
کون می‌کرد (kun mí-kard)
|
کون می‌کردیم (kun mí-kardim)
|
کون می‌کردید (kun mí-kardid)
|
کون می‌کردند (kun mí-kardand)
|
| past progressive
|
داشتم کون می‌کردم (dấštam kun mí-kardam)
|
داشتی کون می‌کردی (dấšti kun mí-kardi)
|
داشت کون می‌کرد (dâšt kun mí-kard)
|
داشتیم کون می‌کردیم (dấštim kun mí-kardim)
|
داشتید کون می‌کردید (dấštid kun mí-kardid)
|
داشتند کون می‌کردند (dấštand kun mí-kardand)
|
| pluperfect
|
کون کرده بودم (kun kardé búdam)
|
کون کرده بودی (kun kardé búdi)
|
کون کرده بود (kun kardé bud)
|
کون کرده بودیم (kun kardé búdim)
|
کون کرده بودید (kun kardé búdid)
|
کون کرده بودند (kun kardé búdand)
|
| future
|
کون خواهم کرد (kun xâhám kard)
|
کون خواهی کرد (kun xâhí kard)
|
کون خواهد کرد (kun xâhád kard)
|
کون خواهیم کرد (kun xâhím kard)
|
کون خواهید کرد (kun xâhíd kard)
|
کون خواهند کرد (kun xâhánd kard)
|
| subjunctive
|
present
|
کون کنم (kun konam)
|
کون کنی (kun koni)
|
کون کند (kun konad)
|
کون کنیم (kun konim)
|
کون کنید (kun konid)
|
کون کنند (kun konand)
|
| past
|
کون کرده باشم (kun kardé bấšam)
|
کون کرده باشی (kun kardé bấši)
|
کون کرده باشد (kun kardé bấšad)
|
کون کرده باشیم (kun kardé bấšim)
|
کون کرده باشید (kun kardé bấšid)
|
کون کرده باشند (kun kardé bấšand)
|
| imperative
|
|
کون کن (kun kon)
|
|
|
کون کنید (kun konid)
|
|
Conjugation of کون کردن (colloquial Tehrani)
| infinitive
|
کون کردن (kun kardán)
|
| stem
|
present
|
کون کن (kun kon)
|
| past
|
کون کرد (kun kard)
|
| participle
|
present
|
کون کننده (kun konandé)
|
| past
|
کون کرده (kun kardé)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
کون کنم (kun kónam)
|
کون کنی (kun kóni)
|
کون کنه (kun kóne)
|
کون کنیم (kun kónim)
|
کون کنین (kun kónin)
|
کون کنن (kun kónan)
|
| present (imperfect)
|
کون می‌کنم (kun mí-konam)
|
کون می‌کنی (kun mí-koni)
|
کون می‌کنه (kun mí-kone)
|
کون می‌کنیم (kun mí-konim)
|
کون می‌کنین (kun mí-konin)
|
کون می‌کنن (kun mí-konan)
|
| present progressive
|
دارم کون می‌کنم (dấram kun mí-konam)
|
داری کون می‌کنی (dấri kun mí-koni)
|
داره کون می‌کنه (dấre kun mí-kone)
|
داریم کون می‌کنیم (dấrim kun mí-konim)
|
دارین کون می‌کنین (dấrin kun mí-konin)
|
دارن کون می‌کنن (dấran kun mí-konan)
|
| present perfect
|
کون کرده‌ام (kun kardám)
|
کون کرده‌ای (kun kardí)
|
کون کرده (kun kardé)
|
کون کرده‌ایم (kun kardím)
|
کون کرده‌این (kun kardín)
|
کون کرده‌ان (kun kardán)
|
| past
|
کون کردم (kun kárdam)
|
کون کردی (kun kárdi)
|
کون کرد (kun kárd)
|
کون کردیم (kun kárdim)
|
کون کردین (kun kárdin)
|
کون کردن (kun kárdan)
|
| past (imperfect)
|
کون می‌کردم (kun mí-kardam)
|
کون می‌کردی (kun mí-kardi)
|
کون می‌کرد (kun mí-kard)
|
کون می‌کردیم (kun mí-kardim)
|
کون می‌کردین (kun mí-kardin)
|
کون می‌کردن (kun mí-kardan)
|
| past progressive
|
داشتم کون می‌کردم (dấštam kun mí-kardam)
|
داشتی کون می‌کردی (dấšti kun mí-kardi)
|
داشت کون می‌کرد (dấšt kun mí-kard)
|
داشتیم کون می‌کردیم (dấštim kun mí-kardim)
|
داشتین کون می‌کردین (dấštin kun mí-kardin)
|
داشتن کون می‌کردن (dấštan kun mí-kardan)
|
| pluperfect
|
کون کرده بودم (kun kardé búdam)
|
کون کرده بودی (kun kardé búdi)
|
کون کرده بود (kun kardé bud)
|
کون کرده بودیم (kun kardé búdim)
|
کون کرده بودین (kun kardé búdin)
|
کون کرده بودن (kun kardé búdan)
|
| subjunctive
|
present
|
کون کنم (kun konam)
|
کون کنی (kun koni)
|
کون کنه (kun kone)
|
کون کنیم (kun konim)
|
کون کنین (kun konin)
|
کون کنن (kun konan)
|
| past
|
کون کرده باشم (kun kardé bấšam)
|
کون کرده باشی (kun kardé bấši)
|
کون کرده باشه (kun kardé bấše)
|
کون کرده باشیم (kun kardé bấšim)
|
کون کرده باشین (kun kardé bấšin)
|
کون کرده باشن (kun kardé bấšan)
|
| imperative
|
|
کون کن (kun kon)
|
|
|
کون کنین (kun konin)
|
|
Conjugation of کون کردن (literary Dari Persian)
| infinitive
|
کون کردن (kūn kardán)
|
| stem
|
present
|
کون کن (kūn kun)
|
| past
|
کون کرد (kūn kard)
|
| participle
|
present
|
کون کننده (kūn kunindá)
|
| past
|
کون کرده (kūn kardá)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
کون کنم (kūn kúnam)
|
کون کنی (kūn kúnī)
|
کون کند (kūn kúnad)
|
کون کنیم (kūn kúnēm)
|
کون کنید (kūn kúnēd)
|
کون کنند (kūn kúnand)
|
| present (imperfect)
|
کون می‌کنم (kūn mḗ-kunam)
|
کون می‌کنی (kūn mḗ-kunī)
|
کون می‌کند (kūn mḗ-kunad)
|
کون می‌کنیم (kūn mḗ-kunēm)
|
کون می‌کنید (kūn mḗ-kunēd)
|
کون می‌کنند (kūn mḗ-kunand)
|
| present progressive
|
دارم کون می‌کنم (dā́ram kūn mḗ-kunam)
|
داری کون می‌کنی (dā́rī kūn mḗ-kunī)
|
دارد کون می‌کند (dā́rad kūn mḗ-kunad)
|
داریم کون می‌کنیم (dā́rēm kūn mḗ-kunēm)
|
دارید کون می‌کنید (dā́rēd kūn mḗ-kunēd)
|
دارند کون می‌کنند (dā́rand kūn mḗ-kunand)
|
| present perfect
|
کون کرده‌ام (kūn kardá-am)
|
کون کرده‌ای (kūn kardá-ī)
|
کون کرده است (kūn kardá ast)
|
کون کرده‌ایم (kūn kardá-ēm)
|
کون کرده‌اید (kūn kardá-ēd)
|
کون کرده‌اند (kūn kardá-and)
|
| past
|
کون کردم (kūn kárdam)
|
کون کردی (kūn kárdī)
|
کون کرد (kūn kard)
|
کون کردیم (kūn kárdēm)
|
کون کردید (kūn kárdēd)
|
کون کردند (kūn kárdand)
|
| past (imperfect)
|
کون می‌کردم (kūn mḗ-kardam)
|
کون می‌کردی (kūn mḗ-kardī)
|
کون می‌کرد (kūn mḗ-kard)
|
کون می‌کردیم (kūn mḗ-kardēm)
|
کون می‌کردید (kūn mḗ-kardēd)
|
کون می‌کردند (kūn mḗ-kardand)
|
| past progressive
|
داشتم کون می‌کردم (dā́štam kūn mḗ-kardam)
|
داشتی کون می‌کردی (dā́štī kūn mḗ-kardī)
|
داشت کون می‌کرد (dā́št kūn mḗ-kard)
|
داشتیم کون می‌کردیم (dā́štēm kūn mḗ-kardēm)
|
داشتید کون می‌کردید (dā́štēd kūn mḗ-kardēd)
|
داشتند کون می‌کردند (dā́štand kūn mḗ-kardand)
|
| pluperfect
|
کون کرده بودم (kūn kardá bū́dam)
|
کون کرده بودی (kūn kardá bū́dī)
|
کون کرده بود (kūn kardá būd)
|
کون کرده بودیم (kūn kardá bū́dēm)
|
کون کرده بودید (kūn kardá bū́dēd)
|
کون کرده بودند (kūn kardá bū́dand)
|
| future
|
کون خواهم کرد (kūn xāhám kard)
|
کون خواهی کرد (kūn xāhī́ kard)
|
کون خواهد کرد (kūn xāhád kard)
|
کون خواهیم کرد (kūn xāhḗm kard)
|
کون خواهید کرد (kūn xāhḗd kard)
|
کون خواهند کرد (kūn xāhánd kard)
|
| subjunctive
|
present
|
کون کنم (kūn kunam)
|
کون کنی (kūn kunī)
|
کون کند (kūn kunad)
|
کون کنیم (kūn kunēm)
|
کون کنید (kūn kunēd)
|
کون کنند (kūn kunand)
|
| past
|
کون کرده باشم (kūn kardá bā́šam)
|
کون کرده باشی (kūn kardá bā́šī)
|
کون کرده باشد (kūn kardá bā́šad)
|
کون کرده باشیم (kūn kardá bā́šēm)
|
کون کرده باشید (kūn kardá bā́šēd)
|
کون کرده باشند (kūn kardá bā́šand)
|
| imperative
|
|
کون کن (kūn kun)
|
|
|
کون کنید (kūn kunēd)
|
|
Conjugation of کون کدن (colloquial Kabuli)
| infinitive
|
کون کدن (kūn kadán)
|
| stem
|
present
|
کون کو (kūn ku)
|
| past
|
کون کد (kūn kad)
|
| participle
|
present
|
کون کننده (kūn kunindá)
|
| past
|
کون کده (kūn kadá)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
کون کنم (kūn kúnum)
|
کون کنی (kūn kúnī)
|
کون کنه (kūn kúna)
|
کون کنیم (kūn kúnēm)
|
کون کنین (kūn kúnēn)
|
کون کنن (kūn kúnan)
|
| present (imperfect)
|
کون می‌کنم (kūn mḗ-kunum)
|
کون می‌کنی (kūn mḗ-kunī)
|
کون می‌کنه (kūn mḗ-kuna)
|
کون می‌کنیم (kūn mḗ-kunēm)
|
کون می‌کنین (kūn mḗ-kunēn)
|
کون می‌کنن (kūn mḗ-kunan)
|
| present progressive
|
دارم کون می‌کنم (dā́ram kūn mḗ-kunum)
|
داری کون می‌کنی (dā́rī kūn mḗ-kunī)
|
داره کون می‌کنه (dā́ra kūn mḗ-kuna)
|
داریم کون می‌کنیم (dā́rēm kūn mḗ-kunēm)
|
دارین کون می‌کنین (dā́rēn kūn mḗ-kunēn)
|
دارن کون می‌کنن (dā́ran kūn mḗ-kunan)
|
| present perfect
|
کون کدم (kūn kadám)
|
کون کدی (kūn kadī́)
|
کون کداست (kūn kadást)
|
کون کدیم (kūn kadḗm)
|
کون کدین (kūn kadḗn)
|
کون کدن (kūn kadán)
|
| past
|
کون کدم (kūn kádum)
|
کون کدی (kūn kádī)
|
کون کده (kūn kad)
|
کون کدیم (kūn kádēm)
|
کون کدین (kūn kádēn)
|
کون کدن (kūn kádan)
|
| past (imperfect)
|
کون می‌کدم (kūn mḗ-kadum)
|
کون می‌کدی (kūn mḗ-kadī)
|
کون می‌کده (kūn mḗ-kada)
|
کون می‌کدیم (kūn mḗ-kadēm)
|
کون می‌کدین (kūn mḗ-kadēn)
|
کون می‌کدن (kūn mḗ-kadan)
|
| past progressive
|
داشتم کون می‌کدم (dā́štam kūn mḗ-kadum)
|
داشتی کون می‌کدی (dā́štī kūn mḗ-kadī)
|
داشته کون می‌کده (dā́šta kūn mḗ-kada)
|
داشتیم کون می‌کدیم (dā́štēm kūn mḗ-kadēm)
|
داشتین کون می‌کدین (dā́štēd kūn mḗ-kadē)
|
داشتن کون می‌کدن (dā́štand kūn mḗ-kadan)
|
| pluperfect
|
کون کده بودم (kūn kadá bū́dum)
|
کون کده بودی (kūn kadá bū́dī)
|
کون کده بوده (kūn kadá būda)
|
کون کده بودیم (kūn kadá bū́dēm)
|
کون کده بودین (kūn kadá bū́dēn)
|
کون کده بودن (kūn kadá bū́dan)
|
| future
|
کون خوایم کد (kūn xāyyúm kad)
|
کون خوایی کد (kūn xāyyī́ kad)
|
کون خوایه کد (kūn xāyyá kad)
|
کون خواییم کد (kūn xāyyḗm kad)
|
کون خوایین کد (kūn xāyyḗn kad)
|
کون خواین کد (kūn xāyyán kad)
|
| subjunctive
|
present
|
کون کنم (kūn kunum)
|
کون کنی (kūn kunī)
|
کون کنه (kūn kuna)
|
کون کنیم (kūn kunēm)
|
کون کنین (kūn kunēn)
|
کون کنن (kūn kunan)
|
| past
|
کون کده باشم (kūn kadá bā́šam)
|
کون کده باشی (kūn kadá bā́šī)
|
کون کده باشه (kūn kadá bā́ša)
|
کون کده باشیم (kūn kadá bā́šēm)
|
کون کده باشین (kūn kadá bā́šēn)
|
کون کده باشن (kūn kadá bā́šan)
|
| imperative
|
|
کون کو (kūn ku)
|
|
|
کون کنین (kūn kunēn)
|
|