ہستی
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian هَسْتِی (hastī). First attested in c. 1582 as Middle Hindi ہستی (hsty).[1]
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /ɦəs.t̪iː/
- Rhymes: -iː
- Syllabification: ہَس‧تی
Noun
ہَسْتی • (hastī) f (Hindi spelling हस्ती)
- existence, being
- Synonym: بُود (būd)
- 1904, Muhammad Iqbal, Tarānā-e-Hind:
- کُچھ بات ہَے کِہ ہَسْتی مِٹْتی نَہِیں ہَماری
صَدِیوں رَہَا ہَے دُشْمَن دَورِ زَماں ہَمارا- kuch bāt hai ki hastī miṭtī nahī̃ hamārī
sadiyõ rahā hai duśman daur-i zamā̃ hamārā - There is something about our existence for it doesn't get wiped
Even though, for centuries, the time-cycle has been our enemy.
- kuch bāt hai ki hastī miṭtī nahī̃ hamārī
- کُچھ بات ہَے کِہ ہَسْتی مِٹْتی نَہِیں ہَماری
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | ہَسْتی (hastī) | ہَسْتِیاں (hastiyā̃) |
| oblique | ہَسْتی (hastī) | ہَسْتِیوں (hastiyō̃) |
| vocative | ہَسْتی (hastī) | ہَسْتِیو (hastiyō) |