یولار
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *yulār (“halter”); cognate with Karakhanid یُلَرْ (yular, yulār), Northern Altai дьулар (dʹular), Tuvan чулар (çular) and Yakut сулар (sular).
Noun
یولار • (yular) (definite accusative یولاری (yuları), plural یولارلر (yularlar))
Derived terms
- طرف یولاری (taraf yuları, “halter with two lead-ropes”)
- یولاری بوش قومق (yuları boş komak, “to unhalter”)
Descendants
- Turkish: yular
- → Albanian: jullár
- → Armenian: յուլար / եուլար (yular)
- → Bulgarian: юла́р (julár)
- → Macedonian: улар (ular)
- → Serbo-Croatian:
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “یولار”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 894
- Çağbayır, Yaşar (2007) “yular”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5378
- Eren, Hasan (1999) “yular”, in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü [Etymological Dictionary of the Turkish Language][1] (in Turkish), Ankara: Bizim Büro Basım Evi, page 458a
- Hindoglu, Artin (1838) “یولار”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[2], Vienna: F. Beck, page 514b
- Kélékian, Diran (1911) “یولار”, in Dictionnaire turc-français[3] (in French), Constantinople: Mihran, page 1367
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Capistrum”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[4], Vienna, column 147
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “یولار”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[5], Vienna, column 5633
- Nişanyan, Sevan (2002–) “yular”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “یولار”, in A Turkish and English Lexicon[6], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2218