ܡܢܝܚ

Assyrian Neo-Aramaic

Etymology

Root
ܢ ܘ ܚ (n w ḥ)
5 terms

Causitive stem of the verb ܢܵܐܹܚ (nāˀēḥ, to rest).

Pronunciation

  • (Standard) IPA(key): [man.jɪx.]

Verb

ܡܲܢܝܸܚ • (manyiḥ)

  1. (transitive) to cause or put to rest
  2. (transitive) to reassure, comfort
    Synonyms: ܡܲܪܘܸܚ (marwiḥ), ܡܲܒܝܹܐ (mabyē)
  3. (transitive) to seek rest for oneself
  4. (intransitive) to pass away, decease
    Synonyms: ܥܵܢܹܕ݂ (ˁānēḏ), ܥܵܒ݂ܹܪ (ˁāḇēr)

Conjugation

Conjugation of ܡܲܢܝܸܚ
gerund ܡܲܢܝܘܿܚܹܐ (manyōḥē)
verbal noun ܡܲܢܝܚܵܢܘܼܬ݂ܵܐ (maniḥānūṯā)
singular plural
passive participle m ܡܘܼܢܝܚܵܐ (mūniḥā) ܡܘܼܢܝܚܹ̈ܐ (mūniḥē)
f ܡܘܼܢܝܲܚܬܵܐ (munyaḥtā)
agent noun m ܡܲܢܝܚܵܢܵܐ (maniḥānā) ܡܲܢܝܚܵܢܹ̈ܐ (maniḥānē)
f ܡܲܢܝܚܵܢܝܼܬ݂ܵܐ (maniḥānīṯā) ܡܲܢܝܚܵܢܝܵܬ݂̈ܵܐ (maniḥānyāṯā)
instance noun ܐܲܢܝܲܚܬܵܐ (anyaḥtā) ܡܲܢܝܲܚܝܵܬ݂̈ܵܐ (manyaḥyāṯā)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ܡܘܼܢܝܸܚ ܠܝܼ (munyiḥ lī) ܡܘܼܢܝܸܚ ܠܘܼܟ݂ (munyiḥ lōḵ) ܡܘܼܢܝܸܚ ܠܹܗ (munyiḥ lēh) ܡܘܼܢܝܸܚ ܠܲܢ (munyiḥ lan) ܡܘܼܢܝܸܚ ܠܲܘܟ݂ܘܿܢ (munyiḥ lawḵōn) ܡܘܼܢܝܸܚ ܠܗܘܿܢ (munyiḥ lhōn)
f ܡܘܼܢܝܸܚ ܠܵܟ݂ܝ (munyiḥ lāḵ) ܡܘܼܢܝܸܚ ܠܵܗ̇ (munyiḥ lāh)
active non-past m ܡܲܢܝܚܸܢ (maniḥin) ܡܲܢܝܚܸܬ (maniḥit) ܡܲܢܝܸܚ (manyiḥ) ܡܲܢܝܚܲܚ (maniḥaḥ) ܡܲܢܝܚܝܼܬܘܿܢ (maniḥītōn) ܡܲܢܝܚܝܼ (maniḥī)
f ܡܲܢܝܚܲܢ (maniḥan) ܡܲܢܝܚܵܬܝ (maniḥāt) ܡܲܢܝܚܵܐ (maniḥā)
passive past m ܡܘܼܢܝܚܸܢ (mūniḥin) ܡܘܼܢܝܚܸܬ (mūniḥit) ܡܘܼܢܝܸܚ (munyiḥ) ܡܘܼܢܝܚܸܚ (mūniḥiḥ) ܡܘܼܢܝܚܝܼܬܘܿܢ (mūniḥītōn) ܡܘܼܢܝܚܝܼ (mūniḥī)
f ܡܘܼܢܝܚܲܢ (mūniḥan) ܡܘܼܢܝܚܲܬܝ (mūniḥat) ܡܘܼܢܝܚܵܐ (mūniḥā)
imperative m ܐܲܢܝܸܚ (anyiḥ) ܐܲܢܝܚܘܼܢ (aniḥūn)
f ܐܲܢܝܸܚܝ (anyiḥ)

Generated by {{Template:aii-conj/C-strong|ܢ|ܝ|ܚ}}