ܡܣܟܪ

Assyrian Neo-Aramaic

Etymology

Root
ܣ ܟ ܪ (s k r)
3 terms

Inherited from Aramaic [Term?].

Pronunciation

  • (Standard) IPA(key): [msakkɪr]

Verb

ܡܣܲܟܸܪ • (msakkir)

  1. to lose (cause something cease to be in one’s possession)

Conjugation

Conjugation of ܡܣܲܟܸܪ
gerund ܡܣܲܟܘܿܪܹܐ (msakōrē)
verbal noun ܣܘܼܟܵܪܵܐ (sukkārā)
singular plural
passive participle m ܡܣܘܼܟܪܵܐ (msukrā) ܡܣܘܼܟܪܹ̈ܐ (msukrē)
f ܡܣܘܼܟܲܪܬܵܐ (msūkartā)
agent noun m ܡܣܲܟܪܵܢܵܐ (msakrānā) ܡܣܲܟܪ̈ܵܢܹܐ (msakrānē)
f ܡܣܲܟܪܵܢܝܼܬ݂ܵܐ (msakrānīṯā) ܡܣܲܟܪ̈ܵܢܝܵܬ݂ܵܐ (msakrānyāṯā)
instance noun ܣܲܟܲܪܬܵܐ (sakkartā) ܣܲܟܲܪ̈ܝܵܬ݂ܵܐ (sakkaryāṯā)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ܡܣܘܼܟܸܪ ܠܝܼ (msūkir lī) ܡܣܘܼܟܸܪ ܠܘܼܟ݂ (msūkir lōḵ) ܡܣܘܼܟܸܪ ܠܹܗ (msūkir lēh) ܡܣܘܼܟܸܪ ܠܲܢ (msūkir lan) ܡܣܘܼܟܸܪ ܠܲܘܟ݂ܘܿܢ (msūkir lawḵōn) ܡܣܘܼܟܸܪ ܠܗܘܿܢ (msūkir lhōn)
f ܡܣܘܼܟܸܪ ܠܵܟ݂ܝ (msūkir lāḵ) ܡܣܘܼܟܸܪ ܠܵܗ̇ (msūkir lāh)
active non-past m ܡܣܲܟܪܸܢ (msakrin) ܡܣܲܟܪܸܬ (msakrit) ܡܣܲܟܸܪ (msakkir) ܡܣܲܟܪܲܚ (msakraḥ) ܡܣܲܟܪܝܼܬܘܿܢ (msakrītōn) ܡܣܲܟܪܝܼ (msakrī)
f ܡܣܲܟܪܲܢ (msakran) ܡܣܲܟܪܵܬܝ (msakrāt) ܡܣܲܟܪܵܐ (msakrā)
passive past m ܡܣܘܼܟܪܸܢ (msukrin) ܡܣܘܼܟܪܸܬ (msukrit) ܡܣܘܼܟܸܪ (msūkir) ܡܣܘܼܟܪܸܚ (msukriḥ) ܡܣܘܼܟܪܝܼܬܘܿܢ (msukrītōn) ܡܣܘܼܟܪܝܼ (msukrī)
f ܡܣܘܼܟܪܲܢ (msukran) ܡܣܘܼܟܪܲܬܝ (msukrat) ܡܣܘܼܟܪܵܐ (msukrā)
imperative m ܣܲܟܸܪ (sakkir) ܣܲܟܪܘܼܢ (sakrūn)
f ܣܲܟܸܪܝ (sakkir)

Generated by {{Template:aii-conj/D-strong|ܣ|ܟ|ܪ}}