अमित्र
Sanskrit
Etymology
From the root अम् (am) or possibly अ- (a-) + मित्र (mitra).
Noun
अमित्र • (amítra) stem, m or f
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अमित्रः (amítraḥ) | अमित्रौ (amítrau) अमित्रा¹ (amítrā¹) |
अमित्राः (amítrāḥ) अमित्रासः¹ (amítrāsaḥ¹) |
| accusative | अमित्रम् (amítram) | अमित्रौ (amítrau) अमित्रा¹ (amítrā¹) |
अमित्रान् (amítrān) |
| instrumental | अमित्रेण (amítreṇa) | अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्रैः (amítraiḥ) अमित्रेभिः¹ (amítrebhiḥ¹) |
| dative | अमित्राय (amítrāya) | अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्रेभ्यः (amítrebhyaḥ) |
| ablative | अमित्रात् (amítrāt) | अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्रेभ्यः (amítrebhyaḥ) |
| genitive | अमित्रस्य (amítrasya) | अमित्रयोः (amítrayoḥ) | अमित्राणाम् (amítrāṇām) |
| locative | अमित्रे (amítre) | अमित्रयोः (amítrayoḥ) | अमित्रेषु (amítreṣu) |
| vocative | अमित्र (ámitra) | अमित्रौ (ámitrau) अमित्रा¹ (ámitrā¹) |
अमित्राः (ámitrāḥ) अमित्रासः¹ (ámitrāsaḥ¹) |
- ¹Vedic
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अमित्रा (amítrā) | अमित्रे (amítre) | अमित्राः (amítrāḥ) |
| accusative | अमित्राम् (amítrām) | अमित्रे (amítre) | अमित्राः (amítrāḥ) |
| instrumental | अमित्रया (amítrayā) अमित्रा¹ (amítrā¹) |
अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्राभिः (amítrābhiḥ) |
| dative | अमित्रायै (amítrāyai) | अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्राभ्यः (amítrābhyaḥ) |
| ablative | अमित्रायाः (amítrāyāḥ) अमित्रायै² (amítrāyai²) |
अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्राभ्यः (amítrābhyaḥ) |
| genitive | अमित्रायाः (amítrāyāḥ) अमित्रायै² (amítrāyai²) |
अमित्रयोः (amítrayoḥ) | अमित्राणाम् (amítrāṇām) |
| locative | अमित्रायाम् (amítrāyām) | अमित्रयोः (amítrayoḥ) | अमित्रासु (amítrāsu) |
| vocative | अमित्रे (ámitre) | अमित्रे (ámitre) | अमित्राः (ámitrāḥ) |
- ¹Vedic
- ²Brāhmaṇas
Descendants
- Pali: amitta
Adjective
अमित्र • (amítra)
- not having a friend, friendless
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अमित्रः (amítraḥ) | अमित्रौ (amítrau) अमित्रा¹ (amítrā¹) |
अमित्राः (amítrāḥ) अमित्रासः¹ (amítrāsaḥ¹) |
| accusative | अमित्रम् (amítram) | अमित्रौ (amítrau) अमित्रा¹ (amítrā¹) |
अमित्रान् (amítrān) |
| instrumental | अमित्रेण (amítreṇa) | अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्रैः (amítraiḥ) अमित्रेभिः¹ (amítrebhiḥ¹) |
| dative | अमित्राय (amítrāya) | अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्रेभ्यः (amítrebhyaḥ) |
| ablative | अमित्रात् (amítrāt) | अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्रेभ्यः (amítrebhyaḥ) |
| genitive | अमित्रस्य (amítrasya) | अमित्रयोः (amítrayoḥ) | अमित्राणाम् (amítrāṇām) |
| locative | अमित्रे (amítre) | अमित्रयोः (amítrayoḥ) | अमित्रेषु (amítreṣu) |
| vocative | अमित्र (ámitra) | अमित्रौ (ámitrau) अमित्रा¹ (ámitrā¹) |
अमित्राः (ámitrāḥ) अमित्रासः¹ (ámitrāsaḥ¹) |
- ¹Vedic
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अमित्रा (amítrā) | अमित्रे (amítre) | अमित्राः (amítrāḥ) |
| accusative | अमित्राम् (amítrām) | अमित्रे (amítre) | अमित्राः (amítrāḥ) |
| instrumental | अमित्रया (amítrayā) अमित्रा¹ (amítrā¹) |
अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्राभिः (amítrābhiḥ) |
| dative | अमित्रायै (amítrāyai) | अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्राभ्यः (amítrābhyaḥ) |
| ablative | अमित्रायाः (amítrāyāḥ) अमित्रायै² (amítrāyai²) |
अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्राभ्यः (amítrābhyaḥ) |
| genitive | अमित्रायाः (amítrāyāḥ) अमित्रायै² (amítrāyai²) |
अमित्रयोः (amítrayoḥ) | अमित्राणाम् (amítrāṇām) |
| locative | अमित्रायाम् (amítrāyām) | अमित्रयोः (amítrayoḥ) | अमित्रासु (amítrāsu) |
| vocative | अमित्रे (ámitre) | अमित्रे (ámitre) | अमित्राः (ámitrāḥ) |
- ¹Vedic
- ²Brāhmaṇas
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अमित्रम् (amítram) | अमित्रे (amítre) | अमित्राणि (amítrāṇi) अमित्रा¹ (amítrā¹) |
| accusative | अमित्रम् (amítram) | अमित्रे (amítre) | अमित्राणि (amítrāṇi) अमित्रा¹ (amítrā¹) |
| instrumental | अमित्रेण (amítreṇa) | अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्रैः (amítraiḥ) अमित्रेभिः¹ (amítrebhiḥ¹) |
| dative | अमित्राय (amítrāya) | अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्रेभ्यः (amítrebhyaḥ) |
| ablative | अमित्रात् (amítrāt) | अमित्राभ्याम् (amítrābhyām) | अमित्रेभ्यः (amítrebhyaḥ) |
| genitive | अमित्रस्य (amítrasya) | अमित्रयोः (amítrayoḥ) | अमित्राणाम् (amítrāṇām) |
| locative | अमित्रे (amítre) | अमित्रयोः (amítrayoḥ) | अमित्रेषु (amítreṣu) |
| vocative | अमित्र (ámitra) | अमित्रे (ámitre) | अमित्राणि (ámitrāṇi) अमित्रा¹ (ámitrā¹) |
- ¹Vedic
References
- Monier Williams (1899) “अमित्र”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 81.