आरूप्य
Sanskrit
Etymology
Vṛddhi derivative of अरूप (arūpa) with a -य (-ya) extension.
Pronunciation
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /ɑː.ɾuːp.jɐ/
Adjective
आरूप्य • (ārūpya) stem
- (Buddhist Hybrid Sanskrit) formless; without form
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | आरूप्यः (ārūpyaḥ) | आरूप्यौ (ārūpyau) | आरूप्याः (ārūpyāḥ) |
| accusative | आरूप्यम् (ārūpyam) | आरूप्यौ (ārūpyau) | आरूप्यान् (ārūpyān) |
| instrumental | आरूप्येण (ārūpyeṇa) | आरूप्याभ्याम् (ārūpyābhyām) | आरूप्यैः (ārūpyaiḥ) |
| dative | आरूप्याय (ārūpyāya) | आरूप्याभ्याम् (ārūpyābhyām) | आरूप्येभ्यः (ārūpyebhyaḥ) |
| ablative | आरूप्यात् (ārūpyāt) | आरूप्याभ्याम् (ārūpyābhyām) | आरूप्येभ्यः (ārūpyebhyaḥ) |
| genitive | आरूप्यस्य (ārūpyasya) | आरूप्ययोः (ārūpyayoḥ) | आरूप्याणाम् (ārūpyāṇām) |
| locative | आरूप्ये (ārūpye) | आरूप्ययोः (ārūpyayoḥ) | आरूप्येषु (ārūpyeṣu) |
| vocative | आरूप्य (ārūpya) | आरूप्यौ (ārūpyau) | आरूप्याः (ārūpyāḥ) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | आरूप्या (ārūpyā) | आरूप्ये (ārūpye) | आरूप्याः (ārūpyāḥ) |
| accusative | आरूप्याम् (ārūpyām) | आरूप्ये (ārūpye) | आरूप्याः (ārūpyāḥ) |
| instrumental | आरूप्यया (ārūpyayā) | आरूप्याभ्याम् (ārūpyābhyām) | आरूप्याभिः (ārūpyābhiḥ) |
| dative | आरूप्यायै (ārūpyāyai) | आरूप्याभ्याम् (ārūpyābhyām) | आरूप्याभ्यः (ārūpyābhyaḥ) |
| ablative | आरूप्यायाः (ārūpyāyāḥ) | आरूप्याभ्याम् (ārūpyābhyām) | आरूप्याभ्यः (ārūpyābhyaḥ) |
| genitive | आरूप्यायाः (ārūpyāyāḥ) | आरूप्ययोः (ārūpyayoḥ) | आरूप्याणाम् (ārūpyāṇām) |
| locative | आरूप्यायाम् (ārūpyāyām) | आरूप्ययोः (ārūpyayoḥ) | आरूप्यासु (ārūpyāsu) |
| vocative | आरूप्ये (ārūpye) | आरूप्ये (ārūpye) | आरूप्याः (ārūpyāḥ) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | आरूप्यम् (ārūpyam) | आरूप्ये (ārūpye) | आरूप्याणि (ārūpyāṇi) |
| accusative | आरूप्यम् (ārūpyam) | आरूप्ये (ārūpye) | आरूप्याणि (ārūpyāṇi) |
| instrumental | आरूप्येण (ārūpyeṇa) | आरूप्याभ्याम् (ārūpyābhyām) | आरूप्यैः (ārūpyaiḥ) |
| dative | आरूप्याय (ārūpyāya) | आरूप्याभ्याम् (ārūpyābhyām) | आरूप्येभ्यः (ārūpyebhyaḥ) |
| ablative | आरूप्यात् (ārūpyāt) | आरूप्याभ्याम् (ārūpyābhyām) | आरूप्येभ्यः (ārūpyebhyaḥ) |
| genitive | आरूप्यस्य (ārūpyasya) | आरूप्ययोः (ārūpyayoḥ) | आरूप्याणाम् (ārūpyāṇām) |
| locative | आरूप्ये (ārūpye) | आरूप्ययोः (ārūpyayoḥ) | आरूप्येषु (ārūpyeṣu) |
| vocative | आरूप्य (ārūpya) | आरूप्ये (ārūpye) | आरूप्याणि (ārūpyāṇi) |
Noun
आरूप्य • (ārūpya) stem, n
- (Buddhist Hybrid Sanskrit) formlessness; absence of forms
Descendants
- ⇒ Tocharian B: ārūpyadhātu
- ⇒ Tocharian B: ārupyäṣṣe
References
- Monier Williams (1899) “Ārūpya”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1320/1. Notice that MW glosses it as 'deformity, ugliness' and cites Mahāvy. (a classical Sanskrit–Tibetan glossary) for attestation, but the sense may not have been used there.
- Pali Text Society (1921–1925) “āruppa”, in Pali-English Dictionary, London: Chipstead