इलाही
Hindi
Etymology
Borrowed from Arabic إِلٰهِيّ (ʔilāhiyy).
Pronunciation
- (Delhi) IPA(key): /ɪ.lɑː.ɦiː/, [ɪ.läː.ɦiː]
Proper noun
इलाही • (ilāhī) m (Urdu spelling الہی)
- (Islam) Allah, God
- Synonyms: see Thesaurus:भगवान
Declension
| singular | |
|---|---|
| direct | इलाही ilāhī |
| oblique | इलाही ilāhī |
| vocative | इलाही ilāhī |
Adjective
इलाही • (ilāhī) (indeclinable, Urdu spelling الہی)
Derived terms
- अज़ाब-ए-इलाही (azāb-e-ilāhī)
- अनवार-ए-इलाही (anvār-e-ilāhī)
- अर्श-ए-इलाही (arś-e-ilāhī)
- क़हर-ए-इलाही (qahar-e-ilāhī)
- ज़िक्र-ए-इलाही (zikra-e-ilāhī)
- ज़िल्ल-ए-इलाही (zill-e-ilāhī)
- तक़दीर-ए-इलाही (taqdīr-e-ilāhī)
- दीन-ए-इलाही (dīn-e-ilāhī)
- फ़ज़्ल-ए-इलाही (fazla-e-ilāhī)
- महबूब-ए-इलाही (mahbūb-e-ilāhī)
- शान-ए-इलाही (śān-e-ilāhī)
- हुक्म-ए-इलाही (hukma-e-ilāhī)
References
- McGregor, Ronald Stuart (1993) “इलाही”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press