कन्द
Hindi
Pronunciation
- (Delhi) IPA(key): /kənd̪/, [kɐ̃n̪d̪]
Noun
कन्द • (kand) m (Urdu spelling کند)
- alternative spelling of कंद (kand)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | कन्द kand |
कन्द kand |
| oblique | कन्द kand |
कन्दों kandõ |
| vocative | कन्द kand |
कन्दो kando |
Sanskrit
Alternative scripts
Alternative scripts
- কন্দ (Assamese script)
- ᬓᬦ᭄ᬤ (Balinese script)
- কন্দ (Bengali script)
- 𑰎𑰡𑰿𑰟 (Bhaiksuki script)
- 𑀓𑀦𑁆𑀤 (Brahmi script)
- ကန္ဒ (Burmese script)
- કન્દ (Gujarati script)
- ਕਨ੍ਦ (Gurmukhi script)
- 𑌕𑌨𑍍𑌦 (Grantha script)
- ꦏꦤ꧀ꦢ (Javanese script)
- 𑂍𑂢𑂹𑂠 (Kaithi script)
- ಕನ್ದ (Kannada script)
- កន្ទ (Khmer script)
- ກນ຺ທ (Lao script)
- കന്ദ (Malayalam script)
- ᡬᠠᠨᡩᠠ (Manchu script)
- 𑘎𑘡𑘿𑘟 (Modi script)
- ᢉᠠᠨᢑᠠ᠋ (Mongolian script)
- 𑦮𑧁𑧠𑦿 (Nandinagari script)
- 𑐎𑐣𑑂𑐡 (Newa script)
- କନ୍ଦ (Odia script)
- ꢒꢥ꣄ꢣ (Saurashtra script)
- 𑆑𑆤𑇀𑆢 (Sharada script)
- 𑖎𑖡𑖿𑖟 (Siddham script)
- කන්ද (Sinhalese script)
- 𑩜𑩯 𑪙𑩭 (Soyombo script)
- 𑚊𑚝𑚶𑚛 (Takri script)
- கந்த³ (Tamil script)
- కన్ద (Telugu script)
- กนฺท (Thai script)
- ཀ་ནྡ (Tibetan script)
- 𑒏𑒢𑓂𑒠 (Tirhuta script)
- 𑨋𑨝𑩇𑨛 (Zanabazar Square script)
Etymology
Of uncertain origin. Possibly an extended form of the root कन् (kan), from Proto-Indo-European *ken-d- (“to press, pinch, squeeze”), but formal cognates are few and controversial: compare Ancient Greek κονδός (kondós), κόνδυλος (kóndulos, “knob, knot, joint”) (now thought to be Pre-Greek substrate borrowings) and Lithuanian kánduolas (“kernel (of grain)”).[1] May be ultimately sound-symbolic.
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /kɐn.dɐ/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /kɐn̪.d̪ɐ/
Noun
कन्द • (kanda) stem, m
- a bulbous or tuberous root , a bulb
- the bulbous root of Amorphophallus paeoniifolius (syn. Amorphophallus campanulatus)
- a lump, swelling, knot
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | कन्दः (kandaḥ) | कन्दौ (kandau) कन्दा¹ (kandā¹) |
कन्दाः (kandāḥ) कन्दासः¹ (kandāsaḥ¹) |
| accusative | कन्दम् (kandam) | कन्दौ (kandau) कन्दा¹ (kandā¹) |
कन्दान् (kandān) |
| instrumental | कन्देन (kandena) | कन्दाभ्याम् (kandābhyām) | कन्दैः (kandaiḥ) कन्देभिः¹ (kandebhiḥ¹) |
| dative | कन्दाय (kandāya) | कन्दाभ्याम् (kandābhyām) | कन्देभ्यः (kandebhyaḥ) |
| ablative | कन्दात् (kandāt) | कन्दाभ्याम् (kandābhyām) | कन्देभ्यः (kandebhyaḥ) |
| genitive | कन्दस्य (kandasya) | कन्दयोः (kandayoḥ) | कन्दानाम् (kandānām) |
| locative | कन्दे (kande) | कन्दयोः (kandayoḥ) | कन्देषु (kandeṣu) |
| vocative | कन्द (kanda) | कन्दौ (kandau) कन्दा¹ (kandā¹) |
कन्दाः (kandāḥ) कन्दासः¹ (kandāsaḥ¹) |
- ¹Vedic
Derived terms
- कन्दी (kandī)
Related terms
- ? कन्दुक (kanduka)
Descendants
References
- ^ Pokorny, Julius (1959) “ken- 1”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 2, Bern, München: Francke Verlag, page 559: “kondo- ‚Geballtes‘”
- Monier Williams (1899) “कन्द”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 249.