कन्धर

Sanskrit

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

Noun

कन्धर • (kandhara) stemm

  1. neck

Declension

Masculine a-stem declension of कन्धर
singular dual plural
nominative कन्धरः (kandharaḥ) कन्धरौ (kandharau)
कन्धरा¹ (kandharā¹)
कन्धराः (kandharāḥ)
कन्धरासः¹ (kandharāsaḥ¹)
accusative कन्धरम् (kandharam) कन्धरौ (kandharau)
कन्धरा¹ (kandharā¹)
कन्धरान् (kandharān)
instrumental कन्धरेण (kandhareṇa) कन्धराभ्याम् (kandharābhyām) कन्धरैः (kandharaiḥ)
कन्धरेभिः¹ (kandharebhiḥ¹)
dative कन्धराय (kandharāya) कन्धराभ्याम् (kandharābhyām) कन्धरेभ्यः (kandharebhyaḥ)
ablative कन्धरात् (kandharāt) कन्धराभ्याम् (kandharābhyām) कन्धरेभ्यः (kandharebhyaḥ)
genitive कन्धरस्य (kandharasya) कन्धरयोः (kandharayoḥ) कन्धराणाम् (kandharāṇām)
locative कन्धरे (kandhare) कन्धरयोः (kandharayoḥ) कन्धरेषु (kandhareṣu)
vocative कन्धर (kandhara) कन्धरौ (kandharau)
कन्धरा¹ (kandharā¹)
कन्धराः (kandharāḥ)
कन्धरासः¹ (kandharāsaḥ¹)
  • ¹Vedic

Descendants

  • Prakrit: 𑀓𑀁𑀥𑀭𑀸 (kaṃdharā)
    • Central:
      • Sauraseni Prakrit:
        • Hindustani: kānhar
          • Hindi: कान्हर
          • Urdu: کَانہَر
    • Eastern:
      • Magadhi Prakrit:
        • Old Maithili: कान्धर
  • Dhivehi: ކަނދުރާ (kaⁿdurā), ކަނދަރަ (kaⁿdara)
  • Tamil: கந்தரம் (kantaram)

References