कर्मधारय
Sanskrit
Etymology
From कर्मन् (karman, “work; duty; act; first member of a compound”) + धारय (dhāraya, “bearing”).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /kɐɾ.mɐ.dʱɑː.ɾɐ.jɐ/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /kɐɾ.mɐ.d̪ʱɑː.ɾɐ.jɐ/
Noun
कर्मधारय • (karmadhāraya) stem, m
- (grammar, lexicography) a karmadharaya, a tatpuruṣa compound in which the first member modifies the second; if split the two components would be in the same case
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | कर्मधारयः (karmadhārayaḥ) | कर्मधारयौ (karmadhārayau) कर्मधारया¹ (karmadhārayā¹) |
कर्मधारयाः (karmadhārayāḥ) कर्मधारयासः¹ (karmadhārayāsaḥ¹) |
| accusative | कर्मधारयम् (karmadhārayam) | कर्मधारयौ (karmadhārayau) कर्मधारया¹ (karmadhārayā¹) |
कर्मधारयान् (karmadhārayān) |
| instrumental | कर्मधारयेण (karmadhārayeṇa) | कर्मधारयाभ्याम् (karmadhārayābhyām) | कर्मधारयैः (karmadhārayaiḥ) कर्मधारयेभिः¹ (karmadhārayebhiḥ¹) |
| dative | कर्मधारयाय (karmadhārayāya) | कर्मधारयाभ्याम् (karmadhārayābhyām) | कर्मधारयेभ्यः (karmadhārayebhyaḥ) |
| ablative | कर्मधारयात् (karmadhārayāt) | कर्मधारयाभ्याम् (karmadhārayābhyām) | कर्मधारयेभ्यः (karmadhārayebhyaḥ) |
| genitive | कर्मधारयस्य (karmadhārayasya) | कर्मधारययोः (karmadhārayayoḥ) | कर्मधारयाणाम् (karmadhārayāṇām) |
| locative | कर्मधारये (karmadhāraye) | कर्मधारययोः (karmadhārayayoḥ) | कर्मधारयेषु (karmadhārayeṣu) |
| vocative | कर्मधारय (karmadhāraya) | कर्मधारयौ (karmadhārayau) कर्मधारया¹ (karmadhārayā¹) |
कर्मधारयाः (karmadhārayāḥ) कर्मधारयासः¹ (karmadhārayāsaḥ¹) |
- ¹Vedic
Descendants
- → Danish: karmadharaya
- → English: karmadharaya
- → German: karmadharaya
- → Telugu: కర్మధారయము (karmadhārayamu)
References
- Monier Williams (1899) “कर्मधारय”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 259.