कवण
Apabhramsa
Alternative forms
Etymology
Inherited from Sanskrit कः पुनर् (kaḥ punar, “who again?”).
Pronoun
- who (interrogative)
- c. 1020, Vir, Jambu-Sami-Chariu 11.4.9-10:[3]
- एक्कु जि भुंजइ कम्मफलु जीवहो बीयउ कवणु कलिज्जइ ।
सत्तु मित्तु कहिँ संभवइ रायदोसु कसु उप्परि किज्जइ ॥- ekku ji bhuṃjaï kammaphalu jīvaho bīyaü kavaṇu kalijjaï.
sattu mittu kahim̐ saṃbhavaï rāyadosu kasu uppari kijjaï. - Alone he bears the fruits of his actions, who else is the being's?
How are friend and foe possible, over whom are attachments and accusations done?
- ekku ji bhuṃjaï kammaphalu jīvaho bīyaü kavaṇu kalijjaï.
- एक्कु जि भुंजइ कम्मफलु जीवहो बीयउ कवणु कलिज्जइ ।
Declension
| Declension of कवण (masculine) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| Nominative | कवणु (kavaṇu) | कवण (kavaṇa) |
| Accusative | कवणु (kavaṇu) | कवण (kavaṇa) |
| Instrumental | कवणें (kavaṇeṃ) or कवणेणं (kavaṇeṇaṃ) or कवणेण (kavaṇeṇa) | कवण (kavaṇa) or कवणेहिं (kavaṇehiṃ) |
| Dative | कवणहो (kavaṇaho) or कवणसु (kavaṇasu) or कवणस्सु (kavaṇassu) | कवणहं (kavaṇahaṃ) |
| Ablative | कवणहे (kavaṇahe) or कवणहु (kavaṇahu) | कवणहुं (kavaṇahuṃ) |
| Genitive | कवणहो (kavaṇaho) or कवणसु (kavaṇasu) or कवणस्सु (kavaṇassu) | कवणहं (kavaṇahaṃ) or कवणाणं (kavaṇāṇaṃ) or कवणाण (kavaṇāṇa) |
| Locative | कवणि (kavaṇi) or कवणे (kavaṇe) | कवणहिं (kavaṇahiṃ) |
| Vocative | कवण (kavaṇa) | कवणहो (kavaṇaho) |
| Declension of कवणा (feminine) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| Nominative | कवणा (kavaṇā) | कवणाओ (kavaṇāo) |
| Accusative | कवणा (kavaṇā) | कवणाओ (kavaṇāo) |
| Instrumental | कवणए (kavaṇae) | कवणहिं (kavaṇahiṃ) |
| Dative | — | — |
| Ablative | कवणहे (kavaṇahe) | कवणहु (kavaṇahu) |
| Genitive | कवणहे (kavaṇahe) | कवणहु (kavaṇahu) |
| Locative | कवणहि (kavaṇahi) | कवणहिं (kavaṇahiṃ) |
| Vocative | कवणए (kavaṇae) | कवणहो (kavaṇaho) |
| Declension of कवण (neuter) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| Nominative | कवणु (kavaṇu) | कवण (kavaṇa) or कवणइं (kavaṇaïṃ) or कवणाइं (kavaṇāiṃ) |
| Accusative | कवणु (kavaṇu) | कवण (kavaṇa) or कवणइं (kavaṇaïṃ) or कवणाइं (kavaṇāiṃ) |
| Instrumental | कवणें (kavaṇeṃ) or कवणेणं (kavaṇeṇaṃ) or कवणेण (kavaṇeṇa) | कवण (kavaṇa) or कवणेहिं (kavaṇehiṃ) |
| Dative | कवणहो (kavaṇaho) or कवणसु (kavaṇasu) or कवणस्सु (kavaṇassu) | कवणहं (kavaṇahaṃ) |
| Ablative | कवणहे (kavaṇahe) or कवणहु (kavaṇahu) | कवणहुं (kavaṇahuṃ) |
| Genitive | कवणहो (kavaṇaho) or कवणसु (kavaṇasu) or कवणस्सु (kavaṇassu) | कवणहं (kavaṇahaṃ) or कवणाणं (kavaṇāṇaṃ) or कवणाण (kavaṇāṇa) |
| Locative | कवणि (kavaṇi) or कवणे (kavaṇe) | कवणहिं (kavaṇahiṃ) |
| Vocative | कवण (kavaṇa) | कवणहो (kavaṇaho) |
Descendants
References
- ^ Dr. Vimal Prakash Jain (1968) जंबूसामिचरिउ [jaṃbūsāmicariu] (Mūrtidevī Jaina Granthamālā), Varanasi: Bhārtīya Jñānapīṭha, →OCLC, page ३०४, column 2
- ^ Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “kavaṇa”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press, page 127
- ^ Dr. Vimal Prakash Jain (1968) जंबूसामिचरिउ [jaṃbūsāmicariu] (Mūrtidevī Jaina Granthamālā), Varanasi: Bhārtīya Jñānapīṭha, →OCLC, page २२१
Old Gujarati
Etymology
Inherited from Apabhramsa कवण (kavaṇa), from Sanskrit कः पुनर् (kaḥ punar, “who again?”).
Pronoun
कवण • (kavaṇa)
- (interrogative) who
Alternative forms
- कुण (kuṇa), कूण (kūṇa)