कारागार
Hindi
Etymology
From Sanskrit कारागार (kārāgārá).
Noun
कारागार • (kārāgār) m (Urdu spelling کاراگار)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | कारागार kārāgār |
कारागार kārāgār |
| oblique | कारागार kārāgār |
कारागारों kārāgārõ |
| vocative | कारागार kārāgār |
कारागारो kārāgāro |
References
- John T. Platts (20 August 2012 (last accessed)) “A Dictionary of Urdu, Classical Hindi, and English”, in (Please provide the book title or journal name)[1]
Sanskrit
Etymology
Compounded from कारा (kārā, “imprisonment”) + आगार (āgāra, “place”).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /kɑː.ɾɑː.ɡɑː.ɾɐ́/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /kɑː.ɾɑː.ɡɑː.ɾɐ/
Noun
कारागार • (kārāgārá) stem, n
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | कारागारम् (kārāgāram) | कारागारे (kārāgāre) | कारागाराणि (kārāgārāṇi) कारागारा¹ (kārāgārā¹) |
| accusative | कारागारम् (kārāgāram) | कारागारे (kārāgāre) | कारागाराणि (kārāgārāṇi) कारागारा¹ (kārāgārā¹) |
| instrumental | कारागारेण (kārāgāreṇa) | कारागाराभ्याम् (kārāgārābhyām) | कारागारैः (kārāgāraiḥ) कारागारेभिः¹ (kārāgārebhiḥ¹) |
| dative | कारागाराय (kārāgārāya) | कारागाराभ्याम् (kārāgārābhyām) | कारागारेभ्यः (kārāgārebhyaḥ) |
| ablative | कारागारात् (kārāgārāt) | कारागाराभ्याम् (kārāgārābhyām) | कारागारेभ्यः (kārāgārebhyaḥ) |
| genitive | कारागारस्य (kārāgārasya) | कारागारयोः (kārāgārayoḥ) | कारागाराणाम् (kārāgārāṇām) |
| locative | कारागारे (kārāgāre) | कारागारयोः (kārāgārayoḥ) | कारागारेषु (kārāgāreṣu) |
| vocative | कारागार (kārāgāra) | कारागारे (kārāgāre) | कारागाराणि (kārāgārāṇi) कारागारा¹ (kārāgārā¹) |
- ¹Vedic