खेद

See also: ख़ुद, खाद्, and ख़ुदा

Hindi

Learned borrowing from Sanskrit खेद (kheda).

खेद • (khed) m (Urdu spelling کھید) (formal)

grief, sorrow
उसको बुरी ख़बर सुनके बहुत खेद हुई।
usko burī xabar sunke bahut khed huī.
He felt great grief when he heard the bad news.
regret

From खिद् (khid, root) +‎ -अ (-a).

खेद • (kheda) stem, m

Masculine a-stem declension of खेद
	singular	dual	plural
nominative	खेदः (khedaḥ)	खेदौ (khedau) खेदा¹ (khedā¹)	खेदाः (khedāḥ) खेदासः¹ (khedāsaḥ¹)
accusative	खेदम् (khedam)	खेदौ (khedau) खेदा¹ (khedā¹)	खेदान् (khedān)
instrumental	खेदेन (khedena)	खेदाभ्याम् (khedābhyām)	खेदैः (khedaiḥ) खेदेभिः¹ (khedebhiḥ¹)
dative	खेदाय (khedāya)	खेदाभ्याम् (khedābhyām)	खेदेभ्यः (khedebhyaḥ)
ablative	खेदात् (khedāt)	खेदाभ्याम् (khedābhyām)	खेदेभ्यः (khedebhyaḥ)
genitive	खेदस्य (khedasya)	खेदयोः (khedayoḥ)	खेदानाम् (khedānām)
locative	खेदे (khede)	खेदयोः (khedayoḥ)	खेदेषु (khedeṣu)
vocative	खेद (kheda)	खेदौ (khedau) खेदा¹ (khedā¹)	खेदाः (khedāḥ) खेदासः¹ (khedāsaḥ¹)