गुरुकुल

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit गुरुकुल (gurukula).

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /ɡʊ.ɾʊ.kʊl/

Noun

गुरुकुल • (gurukulm

  1. gurukula (a kind of ancient institute run by a scholar-pandit)

Declension

Declension of गुरुकुल (masc cons-stem)
singular plural
direct गुरुकुल
gurukul
गुरुकुल
gurukul
oblique गुरुकुल
gurukul
गुरुकुलों
gurukulõ
vocative गुरुकुल
gurukul
गुरुकुलो
gurukulo

See also

Sanskrit

Alternative forms

Etymology

गुरु (guru) +‎ कुल (kula)

Noun

गुरुकुल • (gurukula) stemn

  1. the house of a Guru MBh. i, ch. 3 Pāṇ. 2-1, 42 Vārtt. Pat.

Declension

Neuter a-stem declension of गुरुकुल
singular dual plural
nominative गुरुकुलम् (gurukúlam) गुरुकुले (gurukúle) गुरुकुलानि (gurukúlāni)
गुरुकुला¹ (gurukúlā¹)
accusative गुरुकुलम् (gurukúlam) गुरुकुले (gurukúle) गुरुकुलानि (gurukúlāni)
गुरुकुला¹ (gurukúlā¹)
instrumental गुरुकुलेन (gurukúlena) गुरुकुलाभ्याम् (gurukúlābhyām) गुरुकुलैः (gurukúlaiḥ)
गुरुकुलेभिः¹ (gurukúlebhiḥ¹)
dative गुरुकुलाय (gurukúlāya) गुरुकुलाभ्याम् (gurukúlābhyām) गुरुकुलेभ्यः (gurukúlebhyaḥ)
ablative गुरुकुलात् (gurukúlāt) गुरुकुलाभ्याम् (gurukúlābhyām) गुरुकुलेभ्यः (gurukúlebhyaḥ)
genitive गुरुकुलस्य (gurukúlasya) गुरुकुलयोः (gurukúlayoḥ) गुरुकुलानाम् (gurukúlānām)
locative गुरुकुले (gurukúle) गुरुकुलयोः (gurukúlayoḥ) गुरुकुलेषु (gurukúleṣu)
vocative गुरुकुल (gúrukula) गुरुकुले (gúrukule) गुरुकुलानि (gúrukulāni)
गुरुकुला¹ (gúrukulā¹)
  • ¹Vedic

Descendants

  • English: gurukula