टाइम

Hindi

Etymology

Borrowed from English time.

Noun

टाइम • (ṭāimm (Urdu spelling ٹائم)

  1. time

Declension

Declension of टाइम (masc cons-stem)
singular plural
direct टाइम
ṭāim
टाइम
ṭāim
oblique टाइम
ṭāim
टाइमों
ṭāimõ
vocative टाइम
ṭāim
टाइमो
ṭāimo