तबीब

Hindi

Etymology

Borrowed from Classical Persian طبیب (tabīb), from Arabic طَبِيب (ṭabīb).

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /t̪ə.biːb/, [t̪ɐ.biːb]
  • Rhymes: -iːb

Noun

तबीब • (tabībm (Urdu spelling طبیب)

  1. doctor, physician
    Synonym: डॉक्टर (ḍŏkṭar)

Declension

Declension of तबीब (masc cons-stem)
singular plural
direct तबीब
tabīb
तबीब
tabīb
oblique तबीब
tabīb
तबीबों
tabībõ
vocative तबीब
tabīb
तबीबो
tabībo