तिण्हा

Prakrit

Noun

तिण्हा (tiṇhā) f

  1. Devanagari script form of 𑀢𑀺𑀡𑁆𑀳𑀸

Declension

Maharastri declension of तिण्हा (feminine)
singular plural
Nominative तिण्हा (tiṇhā) तिण्हाओ (tiṇhāo) or तिण्हाउ (tiṇhāu) or तिण्हा (tiṇhā)
Accusative तिण्हं (tiṇhaṃ) तिण्हाओ (tiṇhāo) or तिण्हाउ (tiṇhāu) or तिण्हा (tiṇhā)
Instrumental तिण्हाए (tiṇhāe) or तिण्हाइ (tiṇhāi) or तिण्हाअ (tiṇhāa) तिण्हाहि (tiṇhāhi) or तिण्हाहिं (tiṇhāhiṃ)
Dative — —
Ablative तिण्हाओ (tiṇhāo) or तिण्हाउ (tiṇhāu) तिण्हाहिंतो (tiṇhāhiṃto)
Genitive तिण्हाए (tiṇhāe) or तिण्हाइ (tiṇhāi) or तिण्हाअ (tiṇhāa) तिण्हाण (tiṇhāṇa) or तिण्हाणं (tiṇhāṇaṃ)
Locative तिण्हाए (tiṇhāe) or तिण्हाइ (tiṇhāi) or तिण्हाअ (tiṇhāa) तिण्हासु (tiṇhāsu) or तिण्हासुं (tiṇhāsuṃ)
Vocative तिण्हे (tiṇhe) or तिण्हा (tiṇhā) तिण्हाओ (tiṇhāo) or तिण्हाउ (tiṇhāu) or तिण्हा (tiṇhā)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.