दंष्ट्र
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Iranian *dánštram, from Proto-Indo-European *denḱ-trom, from *denḱ- (“to bite”) + *-trom (suffix denoting a tool or an intrument for an action). Cognate with Avestan 𐬙𐬌𐬲𐬌-𐬛𐬄𐬯𐬙𐬭𐬀 (tiži-dąstra, “having sharp teeth”). By surface analysis, दंश् (daṃś) + -त्र (-tra).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /dɐ̃́ʂ.ʈɾɐ/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /d̪ɐ̃ʂ.ʈɾɐ/
Noun
दंष्ट्र • (dáṃṣṭra) stem, m (root दंश्)
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | दंष्ट्रः (dáṃṣṭraḥ) | दंष्ट्रौ (dáṃṣṭrau) दंष्ट्रा¹ (dáṃṣṭrā¹) |
दंष्ट्राः (dáṃṣṭrāḥ) दंष्ट्रासः¹ (dáṃṣṭrāsaḥ¹) |
| accusative | दंष्ट्रम् (dáṃṣṭram) | दंष्ट्रौ (dáṃṣṭrau) दंष्ट्रा¹ (dáṃṣṭrā¹) |
दंष्ट्रान् (dáṃṣṭrān) |
| instrumental | दंष्ट्रेण (dáṃṣṭreṇa) | दंष्ट्राभ्याम् (dáṃṣṭrābhyām) | दंष्ट्रैः (dáṃṣṭraiḥ) दंष्ट्रेभिः¹ (dáṃṣṭrebhiḥ¹) |
| dative | दंष्ट्राय (dáṃṣṭrāya) | दंष्ट्राभ्याम् (dáṃṣṭrābhyām) | दंष्ट्रेभ्यः (dáṃṣṭrebhyaḥ) |
| ablative | दंष्ट्रात् (dáṃṣṭrāt) | दंष्ट्राभ्याम् (dáṃṣṭrābhyām) | दंष्ट्रेभ्यः (dáṃṣṭrebhyaḥ) |
| genitive | दंष्ट्रस्य (dáṃṣṭrasya) | दंष्ट्रयोः (dáṃṣṭrayoḥ) | दंष्ट्राणाम् (dáṃṣṭrāṇām) |
| locative | दंष्ट्रे (dáṃṣṭre) | दंष्ट्रयोः (dáṃṣṭrayoḥ) | दंष्ट्रेषु (dáṃṣṭreṣu) |
| vocative | दंष्ट्र (dáṃṣṭra) | दंष्ट्रौ (dáṃṣṭrau) दंष्ट्रा¹ (dáṃṣṭrā¹) |
दंष्ट्राः (dáṃṣṭrāḥ) दंष्ट्रासः¹ (dáṃṣṭrāsaḥ¹) |
- ¹Vedic
References
- Monier Williams (1899) “दंष्ट्र”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 464.