दुर्गति

Hindi

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit दुर्गति (durgati).

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /d̪ʊɾ.ɡə.t̪iː/, [d̪ʊɾ.ɡɐ.t̪iː]

Noun

दुर्गति • (durgatif

  1. predicament
  2. misery
    Synonyms: see Thesaurus:ग़रीबी
  3. distress

Declension

Declension of दुर्गति (fem i-stem)
singular plural
direct दुर्गति
durgati
दुर्गतियाँ
durgatiyā̃
oblique दुर्गति
durgati
दुर्गतियों
durgatiyõ
vocative दुर्गति
durgati
दुर्गतियो
durgatiyo

References

  • Bahri, Caturvedi, Dasa-Hindi (2022) “दुर्गति”, in Digital Dictionaries of South Asia [Combined Hindi Dictionaries]

Marathi

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit दुर्गति (durgati).

Pronunciation

  • IPA(key): /d̪uɾ.ɡə.t̪i/, [d̪uɾ.ɡə.t̪iː]

Noun

दुर्गति • (durgatif

  1. pickle, plight, predicament, trouble

Nepali

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit दुर्गति (durgati).

Pronunciation

  • IPA(key): [d̪urɡʌt̪i]
  • Phonetic Devanagari: दुर्गति

Noun

दुर्गति • (durgati)

  1. affliction, catastrophe
  2. misery

Declension

Declension of दुर्गति
Singular Plural
nominative दुर्गति [d̪urɡʌt̪i] दुर्गतिहरू [d̪urɡʌt̪iɦʌɾu]
accusative दुर्गतिलाई [d̪urɡʌt̪iläi] दुर्गतिहरूलाई [d̪urɡʌt̪iɦʌɾuläi]
instrumental/ergative दुर्गतिले [d̪urɡʌt̪ile] दुर्गतिहरूले [d̪urɡʌt̪iɦʌɾule]
dative दुर्गतिलाई [d̪urɡʌt̪iläi] दुर्गतिहरूलाई [d̪urɡʌt̪iɦʌɾuläi]
ablative दुर्गतिबाट [d̪urɡʌt̪ibäʈʌ] दुर्गतिहरूबाट [d̪urɡʌt̪iɦʌɾubäʈʌ]
genitive दुर्गतिको [d̪urɡʌt̪iko] दुर्गतिहरूको [d̪urɡʌt̪iɦʌɾuko]
locative दुर्गतिमा [d̪urɡʌt̪imä] दुर्गतिहरूमा [d̪urɡʌt̪iɦʌɾumä]
Notes:
  • -को (-ko) becomes:
    • -का (-kā) when followed by a plural noun.
    • -की (-kī) when followed by a feminine noun.

References

Sanskrit

Etymology

दुर् (dur) +‎ गति (gati).

Pronunciation

Noun

दुर्गति • (durgati) stemf

  1. distress, misfortune
  2. poverty

Declension

Feminine i-stem declension of दुर्गति
singular dual plural
nominative दुर्गतिः (durgatiḥ) दुर्गती (durgatī) दुर्गतयः (durgatayaḥ)
accusative दुर्गतिम् (durgatim) दुर्गती (durgatī) दुर्गतीः (durgatīḥ)
instrumental दुर्गत्या (durgatyā)
दुर्गती¹ (durgatī¹)
दुर्गतिभ्याम् (durgatibhyām) दुर्गतिभिः (durgatibhiḥ)
dative दुर्गतये (durgataye)
दुर्गत्यै² (durgatyai²)
दुर्गती¹ (durgatī¹)
दुर्गतिभ्याम् (durgatibhyām) दुर्गतिभ्यः (durgatibhyaḥ)
ablative दुर्गतेः (durgateḥ)
दुर्गत्याः² (durgatyāḥ²)
दुर्गत्यै³ (durgatyai³)
दुर्गतिभ्याम् (durgatibhyām) दुर्गतिभ्यः (durgatibhyaḥ)
genitive दुर्गतेः (durgateḥ)
दुर्गत्याः² (durgatyāḥ²)
दुर्गत्यै³ (durgatyai³)
दुर्गत्योः (durgatyoḥ) दुर्गतीनाम् (durgatīnām)
locative दुर्गतौ (durgatau)
दुर्गत्याम्² (durgatyām²)
दुर्गता¹ (durgatā¹)
दुर्गत्योः (durgatyoḥ) दुर्गतिषु (durgatiṣu)
vocative दुर्गते (durgate) दुर्गती (durgatī) दुर्गतयः (durgatayaḥ)
  • ¹Vedic
  • ²Later Sanskrit
  • ³Brāhmaṇas

Descendants