दैत्य

Hindi

Alternative forms

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit दैत्य (daitya).

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /d̪ɛːt̪.jᵊ/

Noun

दैत्य • (daityam (Urdu spelling ديتيه)

  1. (Hinduism) Daitya, a son of Diti and Kashyapa.

Declension

Declension of दैत्य (masc cons-stem)
singular plural
direct दैत्य
daitya
दैत्य
daitya
oblique दैत्य
daitya
दैत्यों
daityõ
vocative दैत्य
daitya
दैत्यो
daityo

References

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

Vṛddhi derivative of दिति (diti) with a -य (-ya) extension.

Pronunciation

Adjective

दैत्य • (daitya) stem

  1. belonging or relating to the Daityas
  2. spirituous

Declension

Masculine a-stem declension of दैत्य
singular dual plural
nominative दैत्यः (daityaḥ) दैत्यौ (daityau)
दैत्या¹ (daityā¹)
दैत्याः (daityāḥ)
दैत्यासः¹ (daityāsaḥ¹)
accusative दैत्यम् (daityam) दैत्यौ (daityau)
दैत्या¹ (daityā¹)
दैत्यान् (daityān)
instrumental दैत्येन (daityena) दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्यैः (daityaiḥ)
दैत्येभिः¹ (daityebhiḥ¹)
dative दैत्याय (daityāya) दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्येभ्यः (daityebhyaḥ)
ablative दैत्यात् (daityāt) दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्येभ्यः (daityebhyaḥ)
genitive दैत्यस्य (daityasya) दैत्ययोः (daityayoḥ) दैत्यानाम् (daityānām)
locative दैत्ये (daitye) दैत्ययोः (daityayoḥ) दैत्येषु (daityeṣu)
vocative दैत्य (daitya) दैत्यौ (daityau)
दैत्या¹ (daityā¹)
दैत्याः (daityāḥ)
दैत्यासः¹ (daityāsaḥ¹)
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of दैत्या
singular dual plural
nominative दैत्या (daityā) दैत्ये (daitye) दैत्याः (daityāḥ)
accusative दैत्याम् (daityām) दैत्ये (daitye) दैत्याः (daityāḥ)
instrumental दैत्यया (daityayā)
दैत्या¹ (daityā¹)
दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्याभिः (daityābhiḥ)
dative दैत्यायै (daityāyai) दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्याभ्यः (daityābhyaḥ)
ablative दैत्यायाः (daityāyāḥ)
दैत्यायै² (daityāyai²)
दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्याभ्यः (daityābhyaḥ)
genitive दैत्यायाः (daityāyāḥ)
दैत्यायै² (daityāyai²)
दैत्ययोः (daityayoḥ) दैत्यानाम् (daityānām)
locative दैत्यायाम् (daityāyām) दैत्ययोः (daityayoḥ) दैत्यासु (daityāsu)
vocative दैत्ये (daitye) दैत्ये (daitye) दैत्याः (daityāḥ)
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of दैत्य
singular dual plural
nominative दैत्यम् (daityam) दैत्ये (daitye) दैत्यानि (daityāni)
दैत्या¹ (daityā¹)
accusative दैत्यम् (daityam) दैत्ये (daitye) दैत्यानि (daityāni)
दैत्या¹ (daityā¹)
instrumental दैत्येन (daityena) दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्यैः (daityaiḥ)
दैत्येभिः¹ (daityebhiḥ¹)
dative दैत्याय (daityāya) दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्येभ्यः (daityebhyaḥ)
ablative दैत्यात् (daityāt) दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्येभ्यः (daityebhyaḥ)
genitive दैत्यस्य (daityasya) दैत्ययोः (daityayoḥ) दैत्यानाम् (daityānām)
locative दैत्ये (daitye) दैत्ययोः (daityayoḥ) दैत्येषु (daityeṣu)
vocative दैत्य (daitya) दैत्ये (daitye) दैत्यानि (daityāni)
दैत्या¹ (daityā¹)
  • ¹Vedic

Noun

दैत्य • (daitya) stemm

  1. (Hinduism) Daitya, a son of Diti and Kashyapa.

Declension

Masculine a-stem declension of दैत्य
singular dual plural
nominative दैत्यः (daityaḥ) दैत्यौ (daityau)
दैत्या¹ (daityā¹)
दैत्याः (daityāḥ)
दैत्यासः¹ (daityāsaḥ¹)
accusative दैत्यम् (daityam) दैत्यौ (daityau)
दैत्या¹ (daityā¹)
दैत्यान् (daityān)
instrumental दैत्येन (daityena) दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्यैः (daityaiḥ)
दैत्येभिः¹ (daityebhiḥ¹)
dative दैत्याय (daityāya) दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्येभ्यः (daityebhyaḥ)
ablative दैत्यात् (daityāt) दैत्याभ्याम् (daityābhyām) दैत्येभ्यः (daityebhyaḥ)
genitive दैत्यस्य (daityasya) दैत्ययोः (daityayoḥ) दैत्यानाम् (daityānām)
locative दैत्ये (daitye) दैत्ययोः (daityayoḥ) दैत्येषु (daityeṣu)
vocative दैत्य (daitya) दैत्यौ (daityau)
दैत्या¹ (daityā¹)
दैत्याः (daityāḥ)
दैत्यासः¹ (daityāsaḥ¹)
  • ¹Vedic

Descendants

  • Thai: แทตย์ (tɛ̂ɛt)
  • Bengali: দৈত্য (dōitto)

References