द्विगु
Sanskrit
Etymology
द्वि (dvi, “two”) + गु (gu, “cow”), an example of itself.
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /dʋi.ɡu/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /d̪ʋi.ɡu/
Noun
द्विगु • (dvigu) stem, m
- (lexicography) a kind of tatpuruṣa compound of which the first component is a numeral
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | द्विगुः (dviguḥ) | द्विगू (dvigū) | द्विगवः (dvigavaḥ) |
| accusative | द्विगुम् (dvigum) | द्विगू (dvigū) | द्विगून् (dvigūn) |
| instrumental | द्विगुना (dvigunā) द्विग्वा¹ (dvigvā¹) |
द्विगुभ्याम् (dvigubhyām) | द्विगुभिः (dvigubhiḥ) |
| dative | द्विगवे (dvigave) द्विग्वे¹ (dvigve¹) |
द्विगुभ्याम् (dvigubhyām) | द्विगुभ्यः (dvigubhyaḥ) |
| ablative | द्विगोः (dvigoḥ) द्विग्वः¹ (dvigvaḥ¹) |
द्विगुभ्याम् (dvigubhyām) | द्विगुभ्यः (dvigubhyaḥ) |
| genitive | द्विगोः (dvigoḥ) द्विग्वः¹ (dvigvaḥ¹) |
द्विग्वोः (dvigvoḥ) | द्विगूनाम् (dvigūnām) |
| locative | द्विगौ (dvigau) | द्विग्वोः (dvigvoḥ) | द्विगुषु (dviguṣu) |
| vocative | द्विगो (dvigo) | द्विगू (dvigū) | द्विगवः (dvigavaḥ) |
- ¹Vedic