पुण्य
Hindi
Etymology
Borrowed from Sanskrit पुण्य (puṇya).
Pronunciation
- (Delhi) IPA(key): /pʊɳ.jᵊ/, [pʊ̃ɳ.jᵊ]
Adjective
पुण्य • (puṇya) (indeclinable, Urdu spelling پُنْیَہ)
- holy, sacred
- पुण्य स्थल ― puṇya sthal ― shrine
- laudable, meritorious
- auspicious, fortunate
Noun
पुण्य • (puṇya) m
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | पुण्य puṇya |
पुण्य puṇya |
| oblique | पुण्य puṇya |
पुण्यों puṇyõ |
| vocative | पुण्य puṇya |
पुण्यो puṇyo |
References
- Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “puṇya”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press
Sanskrit
Alternative scripts
Alternative scripts
- পুণ্য (Assamese script)
- ᬧᬸᬡ᭄ᬬ (Balinese script)
- পুণ্য (Bengali script)
- 𑰢𑰲𑰜𑰿𑰧 (Bhaiksuki script)
- 𑀧𑀼𑀡𑁆𑀬 (Brahmi script)
- ပုဏျ (Burmese script)
- પુણ્ય (Gujarati script)
- ਪੁਣ੍ਯ (Gurmukhi script)
- 𑌪𑍁𑌣𑍍𑌯 (Grantha script)
- ꦥꦸꦟꦾ (Javanese script)
- 𑂣𑂳𑂝𑂹𑂨 (Kaithi script)
- ಪುಣ್ಯ (Kannada script)
- បុណ្យ (Khmer script)
- ປຸຓ຺ຍ (Lao script)
- പുണ്യ (Malayalam script)
- ᢒᡠᢏᠶᠠ (Manchu script)
- 𑘢𑘳𑘜𑘿𑘧 (Modi script)
- ᢒᠤᢏᠶᠠ (Mongolian script)
- 𑧂𑧔𑦼𑧠𑧇 (Nandinagari script)
- 𑐥𑐸𑐞𑑂𑐫 (Newa script)
- ପୁଣ୍ଯ (Odia script)
- ꢦꢸꢠ꣄ꢫ (Saurashtra script)
- 𑆥𑆶𑆟𑇀𑆪 (Sharada script)
- 𑖢𑖲𑖜𑖿𑖧 (Siddham script)
- පුණ්ය (Sinhalese script)
- 𑩰𑩒𑩪 𑪙𑩻 (Soyombo script)
- 𑚞𑚰𑚘𑚶𑚣 (Takri script)
- புண்ய (Tamil script)
- పుణ్య (Telugu script)
- ปุณฺย (Thai script)
- པུ་ཎྱ (Tibetan script)
- 𑒣𑒳𑒝𑓂𑒨 (Tirhuta script)
- 𑨞𑨃𑨘𑩇𑨪 (Zanabazar Square script)
Etymology
Uncertain, possibly from *पृण्य (*pṛṇya), from the root पृ (pṛ, “to bring over; to further”), thus "furthered" > "promoted, advanced" > "auspicious, good".[1]
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /púɳ.jɐ/, [púj̃.jɐ]
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /puɳ.jɐ/
Adjective
पुण्य • (púṇya) stem
- auspicious, propitious, lucky, favorable
- beautiful, agreeable
- good, virtuous, righteous
- pure, purifying, holy
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | पुण्यः (púṇyaḥ) | पुण्यौ (púṇyau) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
पुण्याः (púṇyāḥ) पुण्यासः¹ (púṇyāsaḥ¹) |
| accusative | पुण्यम् (púṇyam) | पुण्यौ (púṇyau) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
पुण्यान् (púṇyān) |
| instrumental | पुण्येन (púṇyena) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्यैः (púṇyaiḥ) पुण्येभिः¹ (púṇyebhiḥ¹) |
| dative | पुण्याय (púṇyāya) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
| ablative | पुण्यात् (púṇyāt) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
| genitive | पुण्यस्य (púṇyasya) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्यानाम् (púṇyānām) |
| locative | पुण्ये (púṇye) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्येषु (púṇyeṣu) |
| vocative | पुण्य (púṇya) | पुण्यौ (púṇyau) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
पुण्याः (púṇyāḥ) पुण्यासः¹ (púṇyāsaḥ¹) |
- ¹Vedic
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | पुण्या (púṇyā) | पुण्ये (púṇye) | पुण्याः (púṇyāḥ) |
| accusative | पुण्याम् (púṇyām) | पुण्ये (púṇye) | पुण्याः (púṇyāḥ) |
| instrumental | पुण्यया (púṇyayā) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्याभिः (púṇyābhiḥ) |
| dative | पुण्यायै (púṇyāyai) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्याभ्यः (púṇyābhyaḥ) |
| ablative | पुण्यायाः (púṇyāyāḥ) पुण्यायै² (púṇyāyai²) |
पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्याभ्यः (púṇyābhyaḥ) |
| genitive | पुण्यायाः (púṇyāyāḥ) पुण्यायै² (púṇyāyai²) |
पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्यानाम् (púṇyānām) |
| locative | पुण्यायाम् (púṇyāyām) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्यासु (púṇyāsu) |
| vocative | पुण्ये (púṇye) | पुण्ये (púṇye) | पुण्याः (púṇyāḥ) |
- ¹Vedic
- ²Brāhmaṇas
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | पुण्यम् (púṇyam) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
| accusative | पुण्यम् (púṇyam) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
| instrumental | पुण्येन (púṇyena) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्यैः (púṇyaiḥ) पुण्येभिः¹ (púṇyebhiḥ¹) |
| dative | पुण्याय (púṇyāya) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
| ablative | पुण्यात् (púṇyāt) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
| genitive | पुण्यस्य (púṇyasya) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्यानाम् (púṇyānām) |
| locative | पुण्ये (púṇye) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्येषु (púṇyeṣu) |
| vocative | पुण्य (púṇya) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
- ¹Vedic
Noun
पुण्य • (púṇya) stem, n
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | पुण्यम् (púṇyam) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
| accusative | पुण्यम् (púṇyam) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
| instrumental | पुण्येन (púṇyena) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्यैः (púṇyaiḥ) पुण्येभिः¹ (púṇyebhiḥ¹) |
| dative | पुण्याय (púṇyāya) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
| ablative | पुण्यात् (púṇyāt) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
| genitive | पुण्यस्य (púṇyasya) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्यानाम् (púṇyānām) |
| locative | पुण्ये (púṇye) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्येषु (púṇyeṣu) |
| vocative | पुण्य (púṇya) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
- ¹Vedic
Derived terms
- पुण्यकुट (puṇyakuṭa, “a great multitude of meritorious acts”)
- पुण्यकर्मन् (puṇyakarman), पुण्यकर्तृ (puṇyakartṛ, “someone who acts right, a virtuous person”)
- पुण्यकीर्ति (puṇyakīrti, “bearing a good name, famous, celebrated”)
Descendants
- → Burmese: ပုည (pu.nya.)
- → Indonesian: punia
- → Hindi: पुण्य (puṇya)
- → Khmer: បុណ្យ (bon)
- → Lao: ບຸນ (bun)
- → Malayalam: പുണ്യം (puṇyaṁ)
- → Mongolian: буян (bujan)
- → Pali: puñña
- → Punjabi:
- → Telugu: పుణ్యము (puṇyamu)
- → Thai: บุญ (bun)
References
- ^ Mayrhofer, Manfred (1996) “púṇya-”, in Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan][1] (in German), volume 2, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, pages 141-2
Further reading
- Monier Williams (1899) “पुण्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 632, column 1.
- Arthur Anthony Macdonell (1893) “पुण्य”, in A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press