भृत्य

Sanskrit

From the root भृ (bhṛ).

भृत्य • (bhṛtya) stem

भृत्य • (bhṛtya) stem, m

Masculine a-stem declension of भृत्य
	singular	dual	plural
nominative	भृत्यः (bhṛtyaḥ)	भृत्यौ (bhṛtyau) भृत्या¹ (bhṛtyā¹)	भृत्याः (bhṛtyāḥ) भृत्यासः¹ (bhṛtyāsaḥ¹)
accusative	भृत्यम् (bhṛtyam)	भृत्यौ (bhṛtyau) भृत्या¹ (bhṛtyā¹)	भृत्यान् (bhṛtyān)
instrumental	भृत्येन (bhṛtyena)	भृत्याभ्याम् (bhṛtyābhyām)	भृत्यैः (bhṛtyaiḥ) भृत्येभिः¹ (bhṛtyebhiḥ¹)
dative	भृत्याय (bhṛtyāya)	भृत्याभ्याम् (bhṛtyābhyām)	भृत्येभ्यः (bhṛtyebhyaḥ)
ablative	भृत्यात् (bhṛtyāt)	भृत्याभ्याम् (bhṛtyābhyām)	भृत्येभ्यः (bhṛtyebhyaḥ)
genitive	भृत्यस्य (bhṛtyasya)	भृत्ययोः (bhṛtyayoḥ)	भृत्यानाम् (bhṛtyānām)
locative	भृत्ये (bhṛtye)	भृत्ययोः (bhṛtyayoḥ)	भृत्येषु (bhṛtyeṣu)
vocative	भृत्य (bhṛtya)	भृत्यौ (bhṛtyau) भृत्या¹ (bhṛtyā¹)	भृत्याः (bhṛtyāḥ) भृत्यासः¹ (bhṛtyāsaḥ¹)

Monier Williams (1899) “भृत्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 764, column 3.