विकार

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit विकार (vikāra), from वि- (vi-) +‎ कार (kāra).

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /ʋɪ.kɑːɾ/, [ʋɪ.käːɾ]

Noun

विकार • (vikārm

  1. change: usually a negative change, change for the worse
  2. damage, harm, detriment, ruin
  3. (medicine) a disorder
    व्यक्तित्व विकारvyaktitva vikārpersonality disorder
  4. (grammar) an inflected form

Declension

Declension of विकार (masc cons-stem)
singular plural
direct विकार
vikār
विकार
vikār
oblique विकार
vikār
विकारों
vikārõ
vocative विकार
vikār
विकारो
vikāro

Derived terms

  • विकारमय (vikārmay)

References

Sanskrit

Alternative forms

Etymology 1

वि- (vi-, the syllable "vi") +‎ कार (kāra, sound)

Noun

विकार • (vikāra) stemm

  1. the syllable "vi" (BhP.)
Declension
Masculine a-stem declension of विकार
singular dual plural
nominative विकारः (vikāraḥ) विकारौ (vikārau) विकाराः (vikārāḥ)
accusative विकारम् (vikāram) विकारौ (vikārau) विकारान् (vikārān)
instrumental विकारेण (vikāreṇa) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारैः (vikāraiḥ)
dative विकाराय (vikārāya) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
ablative विकारात् (vikārāt) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
genitive विकारस्य (vikārasya) विकारयोः (vikārayoḥ) विकाराणाम् (vikārāṇām)
locative विकारे (vikāre) विकारयोः (vikārayoḥ) विकारेषु (vikāreṣu)
vocative विकार (vikāra) विकारौ (vikārau) विकाराः (vikārāḥ)

Etymology 2

From विकोति (vikaroti, to make different, become different).

Noun

विकार • (vikāra) stemm

  1. change from natural state, transformation
  2. disease, injury
  3. agitation, passion
  4. ghost (Kathās.)
  5. extravagance (Kathās.)
  6. product (Gaut.)
  7. the seven resultant products of प्रकृति (prakṛti, the basic material of the universe), and the sixteen resultant products of these (IW., etc.)
  8. derivative word (Nir.)
  9. grimace (Kathās.)
  10. defection of allegiance, hostility (MBh., Rājat.)
Declension
Masculine a-stem declension of विकार
singular dual plural
nominative विकारः (vikāraḥ) विकारौ (vikārau) विकाराः (vikārāḥ)
accusative विकारम् (vikāram) विकारौ (vikārau) विकारान् (vikārān)
instrumental विकारेण (vikāreṇa) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारैः (vikāraiḥ)
dative विकाराय (vikārāya) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
ablative विकारात् (vikārāt) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
genitive विकारस्य (vikārasya) विकारयोः (vikārayoḥ) विकाराणाम् (vikārāṇām)
locative विकारे (vikāre) विकारयोः (vikārayoḥ) विकारेषु (vikāreṣu)
vocative विकार (vikāra) विकारौ (vikārau) विकाराः (vikārāḥ)

References