व्यधिकरण
Sanskrit
Etymology
From वि- (vi-) + अधिकरण (adhikaraṇa).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /ʋjɐ.dʱi.kɐ.ɾɐ.ɳɐ/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /ʋjɐ.d̪ʱi.kɐ.ɾɐ.ɳɐ/
Adjective
व्यधिकरण • (vyadhikaraṇa) stem
- (grammar) in an opposite case relation; a tatpuruṣa compound in which the secondary member is inflected
Noun
व्यधिकरण • (vyadhikaraṇa) stem, n
- an incongruity; opposite state
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | व्यधिकरणम् (vyadhikaraṇam) | व्यधिकरणे (vyadhikaraṇe) | व्यधिकरणानि (vyadhikaraṇāni) व्यधिकरणा¹ (vyadhikaraṇā¹) |
| accusative | व्यधिकरणम् (vyadhikaraṇam) | व्यधिकरणे (vyadhikaraṇe) | व्यधिकरणानि (vyadhikaraṇāni) व्यधिकरणा¹ (vyadhikaraṇā¹) |
| instrumental | व्यधिकरणेन (vyadhikaraṇena) | व्यधिकरणाभ्याम् (vyadhikaraṇābhyām) | व्यधिकरणैः (vyadhikaraṇaiḥ) व्यधिकरणेभिः¹ (vyadhikaraṇebhiḥ¹) |
| dative | व्यधिकरणाय (vyadhikaraṇāya) | व्यधिकरणाभ्याम् (vyadhikaraṇābhyām) | व्यधिकरणेभ्यः (vyadhikaraṇebhyaḥ) |
| ablative | व्यधिकरणात् (vyadhikaraṇāt) | व्यधिकरणाभ्याम् (vyadhikaraṇābhyām) | व्यधिकरणेभ्यः (vyadhikaraṇebhyaḥ) |
| genitive | व्यधिकरणस्य (vyadhikaraṇasya) | व्यधिकरणयोः (vyadhikaraṇayoḥ) | व्यधिकरणानाम् (vyadhikaraṇānām) |
| locative | व्यधिकरणे (vyadhikaraṇe) | व्यधिकरणयोः (vyadhikaraṇayoḥ) | व्यधिकरणेषु (vyadhikaraṇeṣu) |
| vocative | व्यधिकरण (vyadhikaraṇa) | व्यधिकरणे (vyadhikaraṇe) | व्यधिकरणानि (vyadhikaraṇāni) व्यधिकरणा¹ (vyadhikaraṇā¹) |
- ¹Vedic
References
- Monier Williams (1899) “व्यधिकरण”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1028.