सरमा

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

Compound of सर् (sar, to run) +‎ अमा (amā).

Pronunciation

Proper noun

सरमा • (sarámā) stemf

  1. (Hinduism) Sarama, the female dog of the devas, mother of all wild animals, who helped Indra recover Bṛhaspati's cows, stolen by Paṇis, the followers of Vala
    • c. 1500 BCE – 1000 BCE, Ṛgveda 10.108.1:
      किमि॒च्छन्ती॑ स॒रमा॒ प्रेदमा॑नड्दू॒रे ह्यध्वा॒ जगु॑रिः परा॒चैः।
      कास्मेहि॑तिः॒ का परि॑तक्म्यासीत्क॒थं र॒साया॑ अतरः॒ पयां॑सि॥
      kímicchántī sarámā prédámānaḍdūré hyádhvā jáguriḥ parācaíḥ.
      kā́sméhitiḥ kā́ páritakmyāsītkatháṃ rasā́yā ataraḥ páyāṃsi.
      Seeking what has Saramā arrived here, for far is the road, swallowing up (the traveler) in the distance? What is your mission to us? What was the final turn (bringing you here)? How did you cross the waters of the Rasā.

Declension

Feminine ā-stem declension of सरमा
singular
nominative सरमा (sarámā)
accusative सरमाम् (sarámām)
instrumental सरमया (sarámayā)
सरमा¹ (sarámā¹)
dative सरमायै (sarámāyai)
ablative सरमायाः (sarámāyāḥ)
सरमायै² (sarámāyai²)
genitive सरमायाः (sarámāyāḥ)
सरमायै² (sarámāyai²)
locative सरमायाम् (sarámāyām)
vocative सरमे (sárame)
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas

References

  • Monier Williams (1899) “सरमा”, in A Sanskrit–English Dictionary, [], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1182.
  • Arthur Anthony Macdonell (1893) “सरमा”, in A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press
  • Otto Böhtlingk, Richard Schmidt (1879-1928) “सरमा”, in Walter Slaje, Jürgen Hanneder, Paul Molitor, Jörg Ritter, editors, Nachtragswörterbuch des Sanskrit [Dictionary of Sanskrit with supplements] (in German), Halle-Wittenberg: Martin-Luther-Universität, published 2016