सुमित्रा

Sanskrit

Compound of सु- (su-, “good”) +‎ मित्रा (mitrā, “friend”).

सुमित्रा • (sumitrā) stem, f

Feminine ā-stem declension of सुमित्रा
	singular	dual	plural
nominative	सुमित्रा (sumitrā)	सुमित्रे (sumitre)	सुमित्राः (sumitrāḥ)
accusative	सुमित्राम् (sumitrām)	सुमित्रे (sumitre)	सुमित्राः (sumitrāḥ)
instrumental	सुमित्रया (sumitrayā) सुमित्रा¹ (sumitrā¹)	सुमित्राभ्याम् (sumitrābhyām)	सुमित्राभिः (sumitrābhiḥ)
dative	सुमित्रायै (sumitrāyai)	सुमित्राभ्याम् (sumitrābhyām)	सुमित्राभ्यः (sumitrābhyaḥ)
ablative	सुमित्रायाः (sumitrāyāḥ) सुमित्रायै² (sumitrāyai²)	सुमित्राभ्याम् (sumitrābhyām)	सुमित्राभ्यः (sumitrābhyaḥ)
genitive	सुमित्रायाः (sumitrāyāḥ) सुमित्रायै² (sumitrāyai²)	सुमित्रयोः (sumitrayoḥ)	सुमित्राणाम् (sumitrāṇām)
locative	सुमित्रायाम् (sumitrāyām)	सुमित्रयोः (sumitrayoḥ)	सुमित्रासु (sumitrāsu)
vocative	सुमित्रे (sumitre)	सुमित्रे (sumitre)	सुमित्राः (sumitrāḥ)