सुराकार
Sanskrit
Noun
सुराकार • (surākāra) stem, m
- distiller (VS.)
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | सुराकारम् (surākāram) | सुराकारे (surākāre) | सुराकाराणि (surākārāṇi) |
| accusative | सुराकारम् (surākāram) | सुराकारे (surākāre) | सुराकाराणि (surākārāṇi) |
| instrumental | सुराकारेण (surākāreṇa) | सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām) | सुराकारैः (surākāraiḥ) |
| dative | सुराकाराय (surākārāya) | सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām) | सुराकारेभ्यः (surākārebhyaḥ) |
| ablative | सुराकारात् (surākārāt) | सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām) | सुराकारेभ्यः (surākārebhyaḥ) |
| genitive | सुराकारस्य (surākārasya) | सुराकारयोः (surākārayoḥ) | सुराकाराणाम् (surākārāṇām) |
| locative | सुराकारे (surākāre) | सुराकारयोः (surākārayoḥ) | सुराकारेषु (surākāreṣu) |
| vocative | सुराकार (surākāra) | सुराकारे (surākāre) | सुराकाराणि (surākārāṇi) |
References
- Monier Williams (1899) “सुराकार”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1235.