তাজদার

Bengali

Etymology

Borrowed from Classical Persian تاجدار (tājdār). By surface analysis, তাজ (taj) +‎ -দার (-dar). Compare Gujarati તાજદાર (tājdār).

Pronunciation

  • (Rarh) IPA(key): /t̪ad͡ʒd̪aɾ/, [ˈt̪az̪̪d̪aɾ], [ˈt̪ad͡ʒd̪aɾ]
  • (Dhaka) IPA(key): /t̪adʑd̪aɹ/, [ˈt̪az̪̪d̪aɹ]

Noun

তাজদার • (tajdar) (objective তাজদার (tajodar) or তাজদারকে (tajdarke), genitive তাজদারের (tajdarer), locative তাজদারে (tajdare))

  1. The holder of a crown; a king.

Derived terms

  • তাজদারী (tajdarī)