মীর

Bengali

Etymology

Borrowed from Classical Persian میر (mīr), apheresed from Arabic أَمِير (ʔamīr, prince, commander).

Pronunciation

  • (Rarh) IPA(key): /miɾ/, [ˈmiːɾ], [ˈmiɾ]
    Audio:(file)
  • (Dhaka) IPA(key): /miɹ/, [ˈmiɹ]

Noun

মীর • (mir)

  1. prince, emir, chieftain
  2. commander
    Synonym: আমীর (amir)
  3. grandee, nobleman

Proper noun

মীর • (mir)

  1. a surname from Persian

Derived terms

  • মীর্জা (mirja)
  • মীরজাদা (mirjada)
  • মীরজাদী (mirjadi)
  • মীর জাফর (mir japhor)
  • মীরবহর (mirbohor)
  • মীরমুনশী (mirmunośi)