அம்பலம்

Tamil

Borrowed from Sanskrit अम्बर (ambara).

அம்பலம் • (ampalam)

m-stem declension of அம்பலம் (ampalam)
	singular	plural
nominative	ampalam	அம்பலங்கள் ampalaṅkaḷ
vocative	அம்பலமே ampalamē	அம்பலங்களே ampalaṅkaḷē
accusative	அம்பலத்தை ampalattai	அம்பலங்களை ampalaṅkaḷai
dative	அம்பலத்துக்கு ampalattukku	அம்பலங்களுக்கு ampalaṅkaḷukku
benefactive	அம்பலத்துக்காக ampalattukkāka	அம்பலங்களுக்காக ampalaṅkaḷukkāka
genitive 1	அம்பலத்துடைய ampalattuṭaiya	அம்பலங்களுடைய ampalaṅkaḷuṭaiya
genitive 2	அம்பலத்தின் ampalattiṉ	அம்பலங்களின் ampalaṅkaḷiṉ
locative 1	அம்பலத்தில் ampalattil	அம்பலங்களில் ampalaṅkaḷil
locative 2	அம்பலத்திடம் ampalattiṭam	அம்பலங்களிடம் ampalaṅkaḷiṭam
sociative 1	அம்பலத்தோடு ampalattōṭu	அம்பலங்களோடு ampalaṅkaḷōṭu
sociative 2	அம்பலத்துடன் ampalattuṭaṉ	அம்பலங்களுடன் ampalaṅkaḷuṭaṉ
instrumental	அம்பலத்தால் ampalattāl	அம்பலங்களால் ampalaṅkaḷāl
ablative	அம்பலத்திலிருந்து ampalattiliruntu	அம்பலங்களிலிருந்து ampalaṅkaḷiliruntu