இல்லத்தரசி
Tamil
Etymology
From இல்லத்து (illattu, “of house”, from இல்லம் (illam, “home, house”)) + அரசி (araci, “queen”).
Pronunciation
- IPA(key): /illat̪ːaɾat͡ɕi/, [illat̪ːaɾasi]
Audio: (file)
Noun
இல்லத்தரசி • (illattaraci)
- wife (as the mistress of one's house); housewife
- Synonyms: மனையாள் (maṉaiyāḷ), மனையாட்டி (maṉaiyāṭṭi), மனைவி (maṉaivi), வீட்டுக்காரி (vīṭṭukkāri), பெண்டாட்டி (peṇṭāṭṭi), பத்தினி (pattiṉi)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | illattaraci |
இல்லத்தரசிகள் illattaracikaḷ |
| vocative | இல்லத்தரசியே illattaraciyē |
இல்லத்தரசிகளே illattaracikaḷē |
| accusative | இல்லத்தரசியை illattaraciyai |
இல்லத்தரசிகளை illattaracikaḷai |
| dative | இல்லத்தரசிக்கு illattaracikku |
இல்லத்தரசிகளுக்கு illattaracikaḷukku |
| benefactive | இல்லத்தரசிக்காக illattaracikkāka |
இல்லத்தரசிகளுக்காக illattaracikaḷukkāka |
| genitive 1 | இல்லத்தரசியுடைய illattaraciyuṭaiya |
இல்லத்தரசிகளுடைய illattaracikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | இல்லத்தரசியின் illattaraciyiṉ |
இல்லத்தரசிகளின் illattaracikaḷiṉ |
| locative 1 | இல்லத்தரசியில் illattaraciyil |
இல்லத்தரசிகளில் illattaracikaḷil |
| locative 2 | இல்லத்தரசியிடம் illattaraciyiṭam |
இல்லத்தரசிகளிடம் illattaracikaḷiṭam |
| sociative 1 | இல்லத்தரசியோடு illattaraciyōṭu |
இல்லத்தரசிகளோடு illattaracikaḷōṭu |
| sociative 2 | இல்லத்தரசியுடன் illattaraciyuṭaṉ |
இல்லத்தரசிகளுடன் illattaracikaḷuṭaṉ |
| instrumental | இல்லத்தரசியால் illattaraciyāl |
இல்லத்தரசிகளால் illattaracikaḷāl |
| ablative | இல்லத்தரசியிலிருந்து illattaraciyiliruntu |
இல்லத்தரசிகளிலிருந்து illattaracikaḷiliruntu |